canvade
Yeni Üye
2006 yılının bir Cuma akşamı: Bagel Bites fırında çözülüyor ve bir kutu Capri Suns buzdolabında soğuyor. Oturma odasında televizyonu açıyorsunuz, Disney Channel’a tıklıyorsunuz ve “High School Musical”dan “Breaking Free”de hem Troy hem de Gabriella rollerini söylemeye hazırlanıyorsunuz.
İleriye doğru ilerleyin ve yıl 2023: Oturma odası artık bir bar, Capri Suns cin toniğe dönüşmüş ve siz dans pistindesiniz ve 20’li ve 30’lu yaşlarındaki düzinelerce kişi “That’s So Raven” şarkısını söylüyor. Tema müziği.
25 yaşındaki Leslie Epps, Manhattan’daki bir konser salonu olan Webster Hall’da yakın zamanda düzenlenen 2000’ler temalı bir ara kültür partisinde “Disney Channel’ı seviyorum, çok nostaljik” dedi. “Gençliğimizin bir şekilde tadını çıkarmak istiyoruz ve bunu yapmanın yolu da bu. Yetişkinler için bir nevi okul dansı gibi.”
Pek çok yetişkin için 2000’li yılların ara pop hareketleri çocukluktaki masumiyetin daha az karmaşık bir dönemini temsil ediyor; Hannah Montana, Jonas Brothers, Aly & AJ, Cheetah Girls ve Selena Gomez’in Disney’in Channel’ın hakim olduğu 7/24 programında yer aldığı bir dönem. iCarly ve Big Time Rush ise Nickelodeon’a hakim oldu. 2000’li yılların gençleri, pop kültürünün gençlik pazarına daha önce pek de olmadığı şekilde hitap ettiği, yayın öncesi bir dünyada yaşıyordu.
Son zamanlarda bu döneme yönelik nostalji, rastgele DJ talepleri, anma gösterileri ve kulüplerdeki temalı partiler şeklini aldı.
Tam zamanlı DJ ve canlı müzik ve etkinlik şirketi Brink Entertainment’ın sahibi Malcolm Alexander, “Düğünlerde Jonas Brothers’ı, özellikle de ‘Burnin’ Up’ı çalmamın ne kadar sık istendiğine şaşıracaksınız” dedi. Long Beach, Kaliforniya.
Ancak beş hatta on yıl önce Bay Alexander’dan “Hannah Montana” yerine “NSync” ve “Paula Abdul” parçalarını seslendirmesi istendiğinde durum böyle değildi. Gençlik popuna olan ilginin yeniden canlanmasının bir nedeni olarak Disney+ ve Netflix gibi yayın platformlarının popülaritesini gösteriyor. Artık karışımlarına bu kültüre alaycı göndermeler katıyor.
30 yaşındaki Alexander, “Daft Punk ve hatta Cher’in ‘Believe’ şarkısı gibi Europop nostaljik şarkılarını çalacağım ve kızların dans ettiğini göreceğim” dedi. “Sanırım, tamam, Hilary Duff’un ‘What Dreams Are Made Of’ şarkısını karıştırırsam işe yarayacağını biliyorum. Ve aslında öyle.”
Disney Channel’ın hit dizisi “Lizzie McGuire”ın 65 bölümünde rol alan Bayan Duff, aynı zamanda Atlanta şarkıcısı Nadia Vaeh’in Bayan Duff’un “Metamorphosis” albümünün 20. yıldönümünü kutlamak için planladığı yardım konserinin de ilham kaynağıydı. Ağustos ayında, Bayan Vaeh ve birkaç yerel müzisyen, genç müzisyenlere müzik dersleri sağlayan kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Y’all Rock Camp ATL’ye para toplamak amacıyla albümün tamamını yerel bir kafede seslendirdi.
Şimdi 32 yaşında olan Bayan Vaeh, “İlk konserim 13 yaşındayken Hilary Duff’tu” diye anımsıyor. “Bu albümün 20. yıl dönümünü kutlamak için Disney tavşan deliğine indim ve hepsini yeniden izledim. Bu kadar çok şarkının beynimde kayıtlı olması gerçekten çılgınca.”
Bayan Vaeh, görünüşü için sarı bir peruk, alçak kot pantolon, pembe-turuncu file üst ve turuncu kalın topuklu sandaletlerle Disney Channel yıldızının kimliğine büründü.
“Günümüzde müzik bir yaşam tarzı olmaktan ziyade geçici bir an” dedi. “Çocukken günü atlatmak için Cheetah Girls’ü veya Hilary’yi görmeye giderdik.”
2000’lerin ara müzik hareketi sadece çocuk odalarını, gösterişli düğünleri ve kafeleri terk etmekle kalmadı, aynı zamanda ülke çapındaki kulüplere ve tiyatrolara da girdi.
Aktör ve DJ Matt Bennett, 2019’dan bu yana popüler Party 101 etkinlikleriyle kulüpleri ve tiyatroları geziyor. Dizüstü bilgisayarından Cheetah Girls’ün mix’lerini çalmadan önce, 2010’da gösterime giren Nickelodeon komedi dizisi “Victorious”un dört sezonunda Robbie Shapiro’yu canlandırdı.
31 yaşındaki Bay Bennett, 2019’da Los Angeles’ta bir gecede bir DJ’in Bayan Duff’un “Come Clean” ve “The Place az önce patladı” şarkısını çalmasıyla dünyadaki her şeyi kutlayan partiler düzenlemekten ilham aldığını söyledi. ” ”
Bu deneyimden kısa bir süre sonra, The Lizzie McGuire Movie’den (2003) Muzaffer günlerine kadar uzanan şarkılara dayalı mash-up’lar oluşturmaya başladı.
Bennett, “Artık herkes TikTok ve Instagram’da bağımsız içerik akışlarına sahip oluyor” dedi. 2000’li yılların başında başlayan özel monokültür, “herkesin televizyon izlediği ve aynı şeylerle beslendiği son zamandı ve bu müzik de bunun bir parçasıydı.”
Pittsburgh Üniversitesi’nde çocuk edebiyatı ve çocukluk çalışmaları konusunda uzman doçent olan Tyler Bickford’a göre, geçen yüzyılın sonlarına doğru çocuk tüketicisi ve medya şirketlerinin bu konuda başarısız olduklarına inanmaya başladıkları bir “silahlanma yarışı” yaşandı. 9 ila 12 yaşındaki demografiyi korursanız ölmüş olacaklardı.
“Bu dönem, hem sanatçı hem de tüketici olarak çocukların popüler kültürün ana akımı açısından önemiyle ilgiliydi” dedi.
Çalışmaları, ara müzik endüstrisinin çocukluk köklerinden çocukların kamusal kültüre katılımını meşrulaştırmaya kadar yükselişini inceleyen Profesör Bickford’a göre, popüler müzik, bu şirketlerin genç tüketiciler nezdinde bir yer edinmesine olanak sağladı.
Profesör Bickford, “Bu geçiş anı, çocuklar için bir tür normalleştirilmiş pop müziktir” dedi.
Bay Bennett’in Partisi 101 – adı başka bir Nickelodeon dizisi olan “Zoey 101″e gönderme yapıyor – şu anda ülke genelinde turneye çıkıyor. New York, Atlanta ve Boise’daki son duraklarda “Muzaffer” aktrisleri Avan Jogia, Elizabeth Gillies ve Daniella Monet’yi sahneye çıkardı.
Gösteride Bay Bennett, Disney Channel Original Movies ve Nickelodeon temalı şarkılar gibi işitsel nostalji parçalarını karıştırıp eşleştiriyor. Yaklaşık iki saatlik karma diziye, popüler programlardan kliplerin ve hatta dönemin Disney Channel reklamlarının yer aldığı sahne video ekranları eşlik ediyor.
24 yaşındaki Whitney Nicole, yaşadığı Cleveland’da biletleri tükenen gösteriye bilet bulamayınca, geçen ay Webster Hall’da düzenlenen gösteri için New York’a gitmeye karar verdi.
Big Time Rush tişörtü giyen Bayan Nicole, “O zamanlar gerçekten herhangi bir gerçek sorun yoktu ve hayatımda stressiz bir dönemdi” dedi. (Aynı adlı bir Nickelodeon şovunda kurgusal bir görünüm olarak ortaya çıkan grubu “40 kez” konserinde gördüğünü söyledi). “Bu müziği her duyduğumda yetişkin olduğumu unutuyormuşum gibi hissediyorum.”
26 yaşındaki bir başka katılımcı Daniel Ventura, “Arkadaşlarım ve ben hâlâ bu müzikle şehirde dolaşıyoruz” dedi. “Ağlamak için en sevdiğimiz şarkı, Hannah Montana filmindeki ‘Butterfly Fly Away’.”
Bay Bennett için Parti 101, yetişkinlerin sorumluluklarını unutmaktan ve bırakmaktan çok daha fazlasıdır.
“Kültürel olarak bunda çok fazla mutluluk var ve insanlar bundan, özellikle de pandemi sonrası karantinadan çok keyif alıyor gibi görünüyor” dedi. “Bunu herkes yapabilir; Boyutunun çok büyük olmasına gerek yok.”
Bu son derece özel çalma listesinin ortaya çıkardığı tüm şarkılar ve heyecan çığlıkları arasında, 2008 Disney Channel orijinal filmi “Camp Rock”tan “This Is Me” adlı bir balad, Webster Hall performansının duygusunu ve enerjisini yakalıyor gibi görünüyordu.
Bazıları kendini güçlendirmenin sözlerine katıldı (“Artık kim olduğumu öğrendim, bunu daha fazla tutamayacağım, artık kim olmak istediğimi saklamıyorum, bu benim”) ve arkadaşları için şarkı söylerken, diğerleri ana sahnede seslerini duyururken, hepsi yetişkinliğin gerçeklerinin biraz daha uzakta göründüğü bir akşamın tadını çıkardılar.
İleriye doğru ilerleyin ve yıl 2023: Oturma odası artık bir bar, Capri Suns cin toniğe dönüşmüş ve siz dans pistindesiniz ve 20’li ve 30’lu yaşlarındaki düzinelerce kişi “That’s So Raven” şarkısını söylüyor. Tema müziği.
25 yaşındaki Leslie Epps, Manhattan’daki bir konser salonu olan Webster Hall’da yakın zamanda düzenlenen 2000’ler temalı bir ara kültür partisinde “Disney Channel’ı seviyorum, çok nostaljik” dedi. “Gençliğimizin bir şekilde tadını çıkarmak istiyoruz ve bunu yapmanın yolu da bu. Yetişkinler için bir nevi okul dansı gibi.”
Pek çok yetişkin için 2000’li yılların ara pop hareketleri çocukluktaki masumiyetin daha az karmaşık bir dönemini temsil ediyor; Hannah Montana, Jonas Brothers, Aly & AJ, Cheetah Girls ve Selena Gomez’in Disney’in Channel’ın hakim olduğu 7/24 programında yer aldığı bir dönem. iCarly ve Big Time Rush ise Nickelodeon’a hakim oldu. 2000’li yılların gençleri, pop kültürünün gençlik pazarına daha önce pek de olmadığı şekilde hitap ettiği, yayın öncesi bir dünyada yaşıyordu.
Son zamanlarda bu döneme yönelik nostalji, rastgele DJ talepleri, anma gösterileri ve kulüplerdeki temalı partiler şeklini aldı.
Tam zamanlı DJ ve canlı müzik ve etkinlik şirketi Brink Entertainment’ın sahibi Malcolm Alexander, “Düğünlerde Jonas Brothers’ı, özellikle de ‘Burnin’ Up’ı çalmamın ne kadar sık istendiğine şaşıracaksınız” dedi. Long Beach, Kaliforniya.
Ancak beş hatta on yıl önce Bay Alexander’dan “Hannah Montana” yerine “NSync” ve “Paula Abdul” parçalarını seslendirmesi istendiğinde durum böyle değildi. Gençlik popuna olan ilginin yeniden canlanmasının bir nedeni olarak Disney+ ve Netflix gibi yayın platformlarının popülaritesini gösteriyor. Artık karışımlarına bu kültüre alaycı göndermeler katıyor.
30 yaşındaki Alexander, “Daft Punk ve hatta Cher’in ‘Believe’ şarkısı gibi Europop nostaljik şarkılarını çalacağım ve kızların dans ettiğini göreceğim” dedi. “Sanırım, tamam, Hilary Duff’un ‘What Dreams Are Made Of’ şarkısını karıştırırsam işe yarayacağını biliyorum. Ve aslında öyle.”
Disney Channel’ın hit dizisi “Lizzie McGuire”ın 65 bölümünde rol alan Bayan Duff, aynı zamanda Atlanta şarkıcısı Nadia Vaeh’in Bayan Duff’un “Metamorphosis” albümünün 20. yıldönümünü kutlamak için planladığı yardım konserinin de ilham kaynağıydı. Ağustos ayında, Bayan Vaeh ve birkaç yerel müzisyen, genç müzisyenlere müzik dersleri sağlayan kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Y’all Rock Camp ATL’ye para toplamak amacıyla albümün tamamını yerel bir kafede seslendirdi.
Şimdi 32 yaşında olan Bayan Vaeh, “İlk konserim 13 yaşındayken Hilary Duff’tu” diye anımsıyor. “Bu albümün 20. yıl dönümünü kutlamak için Disney tavşan deliğine indim ve hepsini yeniden izledim. Bu kadar çok şarkının beynimde kayıtlı olması gerçekten çılgınca.”
Bayan Vaeh, görünüşü için sarı bir peruk, alçak kot pantolon, pembe-turuncu file üst ve turuncu kalın topuklu sandaletlerle Disney Channel yıldızının kimliğine büründü.
“Günümüzde müzik bir yaşam tarzı olmaktan ziyade geçici bir an” dedi. “Çocukken günü atlatmak için Cheetah Girls’ü veya Hilary’yi görmeye giderdik.”
2000’lerin ara müzik hareketi sadece çocuk odalarını, gösterişli düğünleri ve kafeleri terk etmekle kalmadı, aynı zamanda ülke çapındaki kulüplere ve tiyatrolara da girdi.
Aktör ve DJ Matt Bennett, 2019’dan bu yana popüler Party 101 etkinlikleriyle kulüpleri ve tiyatroları geziyor. Dizüstü bilgisayarından Cheetah Girls’ün mix’lerini çalmadan önce, 2010’da gösterime giren Nickelodeon komedi dizisi “Victorious”un dört sezonunda Robbie Shapiro’yu canlandırdı.
31 yaşındaki Bay Bennett, 2019’da Los Angeles’ta bir gecede bir DJ’in Bayan Duff’un “Come Clean” ve “The Place az önce patladı” şarkısını çalmasıyla dünyadaki her şeyi kutlayan partiler düzenlemekten ilham aldığını söyledi. ” ”
Bu deneyimden kısa bir süre sonra, The Lizzie McGuire Movie’den (2003) Muzaffer günlerine kadar uzanan şarkılara dayalı mash-up’lar oluşturmaya başladı.
Bennett, “Artık herkes TikTok ve Instagram’da bağımsız içerik akışlarına sahip oluyor” dedi. 2000’li yılların başında başlayan özel monokültür, “herkesin televizyon izlediği ve aynı şeylerle beslendiği son zamandı ve bu müzik de bunun bir parçasıydı.”
Pittsburgh Üniversitesi’nde çocuk edebiyatı ve çocukluk çalışmaları konusunda uzman doçent olan Tyler Bickford’a göre, geçen yüzyılın sonlarına doğru çocuk tüketicisi ve medya şirketlerinin bu konuda başarısız olduklarına inanmaya başladıkları bir “silahlanma yarışı” yaşandı. 9 ila 12 yaşındaki demografiyi korursanız ölmüş olacaklardı.
“Bu dönem, hem sanatçı hem de tüketici olarak çocukların popüler kültürün ana akımı açısından önemiyle ilgiliydi” dedi.
Çalışmaları, ara müzik endüstrisinin çocukluk köklerinden çocukların kamusal kültüre katılımını meşrulaştırmaya kadar yükselişini inceleyen Profesör Bickford’a göre, popüler müzik, bu şirketlerin genç tüketiciler nezdinde bir yer edinmesine olanak sağladı.
Profesör Bickford, “Bu geçiş anı, çocuklar için bir tür normalleştirilmiş pop müziktir” dedi.
Bay Bennett’in Partisi 101 – adı başka bir Nickelodeon dizisi olan “Zoey 101″e gönderme yapıyor – şu anda ülke genelinde turneye çıkıyor. New York, Atlanta ve Boise’daki son duraklarda “Muzaffer” aktrisleri Avan Jogia, Elizabeth Gillies ve Daniella Monet’yi sahneye çıkardı.
Gösteride Bay Bennett, Disney Channel Original Movies ve Nickelodeon temalı şarkılar gibi işitsel nostalji parçalarını karıştırıp eşleştiriyor. Yaklaşık iki saatlik karma diziye, popüler programlardan kliplerin ve hatta dönemin Disney Channel reklamlarının yer aldığı sahne video ekranları eşlik ediyor.
24 yaşındaki Whitney Nicole, yaşadığı Cleveland’da biletleri tükenen gösteriye bilet bulamayınca, geçen ay Webster Hall’da düzenlenen gösteri için New York’a gitmeye karar verdi.
Big Time Rush tişörtü giyen Bayan Nicole, “O zamanlar gerçekten herhangi bir gerçek sorun yoktu ve hayatımda stressiz bir dönemdi” dedi. (Aynı adlı bir Nickelodeon şovunda kurgusal bir görünüm olarak ortaya çıkan grubu “40 kez” konserinde gördüğünü söyledi). “Bu müziği her duyduğumda yetişkin olduğumu unutuyormuşum gibi hissediyorum.”
26 yaşındaki bir başka katılımcı Daniel Ventura, “Arkadaşlarım ve ben hâlâ bu müzikle şehirde dolaşıyoruz” dedi. “Ağlamak için en sevdiğimiz şarkı, Hannah Montana filmindeki ‘Butterfly Fly Away’.”
Bay Bennett için Parti 101, yetişkinlerin sorumluluklarını unutmaktan ve bırakmaktan çok daha fazlasıdır.
“Kültürel olarak bunda çok fazla mutluluk var ve insanlar bundan, özellikle de pandemi sonrası karantinadan çok keyif alıyor gibi görünüyor” dedi. “Bunu herkes yapabilir; Boyutunun çok büyük olmasına gerek yok.”
Bu son derece özel çalma listesinin ortaya çıkardığı tüm şarkılar ve heyecan çığlıkları arasında, 2008 Disney Channel orijinal filmi “Camp Rock”tan “This Is Me” adlı bir balad, Webster Hall performansının duygusunu ve enerjisini yakalıyor gibi görünüyordu.
Bazıları kendini güçlendirmenin sözlerine katıldı (“Artık kim olduğumu öğrendim, bunu daha fazla tutamayacağım, artık kim olmak istediğimi saklamıyorum, bu benim”) ve arkadaşları için şarkı söylerken, diğerleri ana sahnede seslerini duyururken, hepsi yetişkinliğin gerçeklerinin biraz daha uzakta göründüğü bir akşamın tadını çıkardılar.