canvade
Yeni Üye
Times Insider, kim olduğumuzu ve ne yaptığımızı açıklıyor ve gazeteciliğimizin nasıl doğduğuna dair perde arkası bilgiler sunuyor.
Eve Lyons, Rochester, NY’de bir lise öğrencisiyken özgürlüğünü 2004’te arkadaşlarıyla arabada Radiohead dinleyerek buldu.
Çocukluk ve yetişkinlik arasındaki değerli ve biçimlendirici zamana eşlik eden belirli geçiş törenleri vardır: ehliyet almak, arkadaşlarla gizlice dışarı çıkmak, o ilk buluşmaya gitmek, o ilk işi almak. Veya, şimdi Haberler Özel Projeler ekibinde bir fotoğraf editörü olan ve sınıf arkadaşlarıyla favori bir grubun keyfini çıkararak hiçbir yere gitmeyen Bayan Lyons gibi. Büyüdüğümüz ortamlar değişse de bu süre zarfında akranlarımızla geliştirdiğimiz dostluk evrenseldir.
Ancak Covid-19 salgını okulları kapattı ve dansları iptal etti. Evde izole olan gençler, halihazırda kullandıklarından çok daha fazla teknolojiye maruz kaldılar. Pandemi, Bayan Lyons’un genç geçiş törenlerinin değişip değişmediğini ve değiştiyse nasıl değişeceğini merak etmesine neden oldu.
Lyons, “Aradaki bu yaş zaten rahatsız edici bir dönem” dedi. Geçen yaz, dokuz yıllık fotoğraf editörü olarak tanıştığı veya birlikte çalıştığı fotoğrafçılardan oluşan sözde “zihinsel rolodex”ini sıraladı ve satış konuşması için bir çağrı yayınladı: Bugün reşit olmak neye benziyor?
Fotoğrafçılar yanıtladı. Birçoğu, gençlerin, topluluğun gelişebileceği kendi alanlarını yarattıklarını yazdı. Bu topluluklardan bir düzineden fazlası, Bayan Lyons ve Özel Projelerdeki meslektaşları Jennifer Harlan ve Alice Fang tarafından hazırlanan yeni bir dizi Neredeyiz? Arts & Leisure bölümünde çevrimiçi ve basılı olarak yayınlanan proje, dünya çapında gençlerin buluştuğu farklı yerleri gösteriyor.
Dizide, fotoğrafçılar okuyucuları arkadaşların buluştuğu ve gençlerin kim olduklarını öğrendikleri sahnelere götürüyor; örneğin Nijerya’nın Lagos kentinde kaykaycıların moda için kazdığı bir pazar ve New York’un taşrasındaki bir Koreli-Amerikalı gençlik kampı gibi.
Adrian Martinez Chavez, çalışmaları Meksika-Amerikan kimliğini araştıran Connecticut merkezli bir fotoğrafçı. Neredeyiz için, geçen yaz ve sonbaharda birkaç ayını Hartford’un kuzeyindeki sakin bir banliyöde ailesinin Meksika restoranında 20’li yaşlardaki çeşitli müdavimleri fotoğraflayarak geçirdi.
Dizideki bir başka makale için, Los Angeles, California Üniversitesi’nde BFA adayı olan Adali Schell, yazı Los Angeles’taki arkadaşlarının fotoğraflarını çekerek geçirdi. Öğrenci ve sanatçı grubu, şehirlerinin enginliğine girdiklerinde güvenlik ve özgürlük buluyor.
Her Neredeyiz makalesi, birbirine eklenmiş ve üst üste düzenlenmiş düzinelerce fotoğraf içerir. Okuyucular internette gezinirken resimler metni onlarla birlikte yukarı çeker. Fotoğraflara eşlik eden yazılar, görüntülerin Special Projects’e sunulmasının ardından sonbaharda deneklerle röportaj yapan muhabirler tarafından yazıldı.
Projenin baş haber tasarımcısı Bayan Fang, ekibin dizinin görsel olarak uyumlu görünmesini ve makalelerin uyumlu görünmesini istediğini söyledi.
Bayan Fang, “Bir albümden geçiyormuşsun gibi görünmesini istedim,” dedi.
Fotoğrafçıların adlarını künye olarak koymanın, okuyucuya fotoğrafların metin kadar önemli olduğunu anlatması gerektiğini söyledi. Fotoğraf imzası aynı zamanda bir makalenin “bu fotoğrafçının dünyayı nasıl gördüğü” olduğunu aktarmayı amaçlıyor.
Bayan Lyons ve Bayan Harlan, Hindistan’da ataerkil bir topluma karşı güçlü olmak için çamur güreşi eğitimi alan kızlarla ilgili bir makaleden bahsetti.
Bayan Harlan, “Daha önce hiç görmediğim veya duymadığım belirli bir yer, topluluk ve hikayeydi” dedi. O buna “benimkinden çok uzak bir dünya” dedi, yine de Bayan Harlan’ın bildiği arkadaşlık tanımlarını içeren bir dünya.
“Çok tanıdık gelen kısımları var.”
Eve Lyons, Rochester, NY’de bir lise öğrencisiyken özgürlüğünü 2004’te arkadaşlarıyla arabada Radiohead dinleyerek buldu.
Çocukluk ve yetişkinlik arasındaki değerli ve biçimlendirici zamana eşlik eden belirli geçiş törenleri vardır: ehliyet almak, arkadaşlarla gizlice dışarı çıkmak, o ilk buluşmaya gitmek, o ilk işi almak. Veya, şimdi Haberler Özel Projeler ekibinde bir fotoğraf editörü olan ve sınıf arkadaşlarıyla favori bir grubun keyfini çıkararak hiçbir yere gitmeyen Bayan Lyons gibi. Büyüdüğümüz ortamlar değişse de bu süre zarfında akranlarımızla geliştirdiğimiz dostluk evrenseldir.
Ancak Covid-19 salgını okulları kapattı ve dansları iptal etti. Evde izole olan gençler, halihazırda kullandıklarından çok daha fazla teknolojiye maruz kaldılar. Pandemi, Bayan Lyons’un genç geçiş törenlerinin değişip değişmediğini ve değiştiyse nasıl değişeceğini merak etmesine neden oldu.
Lyons, “Aradaki bu yaş zaten rahatsız edici bir dönem” dedi. Geçen yaz, dokuz yıllık fotoğraf editörü olarak tanıştığı veya birlikte çalıştığı fotoğrafçılardan oluşan sözde “zihinsel rolodex”ini sıraladı ve satış konuşması için bir çağrı yayınladı: Bugün reşit olmak neye benziyor?
Fotoğrafçılar yanıtladı. Birçoğu, gençlerin, topluluğun gelişebileceği kendi alanlarını yarattıklarını yazdı. Bu topluluklardan bir düzineden fazlası, Bayan Lyons ve Özel Projelerdeki meslektaşları Jennifer Harlan ve Alice Fang tarafından hazırlanan yeni bir dizi Neredeyiz? Arts & Leisure bölümünde çevrimiçi ve basılı olarak yayınlanan proje, dünya çapında gençlerin buluştuğu farklı yerleri gösteriyor.
Dizide, fotoğrafçılar okuyucuları arkadaşların buluştuğu ve gençlerin kim olduklarını öğrendikleri sahnelere götürüyor; örneğin Nijerya’nın Lagos kentinde kaykaycıların moda için kazdığı bir pazar ve New York’un taşrasındaki bir Koreli-Amerikalı gençlik kampı gibi.
Adrian Martinez Chavez, çalışmaları Meksika-Amerikan kimliğini araştıran Connecticut merkezli bir fotoğrafçı. Neredeyiz için, geçen yaz ve sonbaharda birkaç ayını Hartford’un kuzeyindeki sakin bir banliyöde ailesinin Meksika restoranında 20’li yaşlardaki çeşitli müdavimleri fotoğraflayarak geçirdi.
Dizideki bir başka makale için, Los Angeles, California Üniversitesi’nde BFA adayı olan Adali Schell, yazı Los Angeles’taki arkadaşlarının fotoğraflarını çekerek geçirdi. Öğrenci ve sanatçı grubu, şehirlerinin enginliğine girdiklerinde güvenlik ve özgürlük buluyor.
Her Neredeyiz makalesi, birbirine eklenmiş ve üst üste düzenlenmiş düzinelerce fotoğraf içerir. Okuyucular internette gezinirken resimler metni onlarla birlikte yukarı çeker. Fotoğraflara eşlik eden yazılar, görüntülerin Special Projects’e sunulmasının ardından sonbaharda deneklerle röportaj yapan muhabirler tarafından yazıldı.
Projenin baş haber tasarımcısı Bayan Fang, ekibin dizinin görsel olarak uyumlu görünmesini ve makalelerin uyumlu görünmesini istediğini söyledi.
Bayan Fang, “Bir albümden geçiyormuşsun gibi görünmesini istedim,” dedi.
Fotoğrafçıların adlarını künye olarak koymanın, okuyucuya fotoğrafların metin kadar önemli olduğunu anlatması gerektiğini söyledi. Fotoğraf imzası aynı zamanda bir makalenin “bu fotoğrafçının dünyayı nasıl gördüğü” olduğunu aktarmayı amaçlıyor.
Bayan Lyons ve Bayan Harlan, Hindistan’da ataerkil bir topluma karşı güçlü olmak için çamur güreşi eğitimi alan kızlarla ilgili bir makaleden bahsetti.
Bayan Harlan, “Daha önce hiç görmediğim veya duymadığım belirli bir yer, topluluk ve hikayeydi” dedi. O buna “benimkinden çok uzak bir dünya” dedi, yine de Bayan Harlan’ın bildiği arkadaşlık tanımlarını içeren bir dünya.
“Çok tanıdık gelen kısımları var.”