canvade
Yeni Üye
Olimpiyatlar başlamadan önce bile her zaman üzüntü vardır. Ve Haziran ayı en zor ay olabilir.
Kadın basketbolunun yükselen yıldızı Caitlin Clark, Paris'e gitmeyeceğini yeni öğrendi. Aynı şey, Olimpiyatlarda senkronize yüzmede yarışan ilk kişi olma umutları ABD seçim komitesi tarafından boşa çıkan Bill May için de geçerli.
Önümüzdeki birkaç hafta içinde, yüzlerce sporcunun (yüzücüler, sprinterler, dalgıçlar ve jimnastikçiler, çoğu yıllarca yalnızca ABD milli takımını dünyanın en büyük spor sahnesinde temsil etme amacıyla eğitim almış) Olimpiyatlarda yarışma hayalleri ortaya çıktı. gerçeğe dönüşecek Paris'teki maçların toza dönüşmesini izlemek.
Bunun nedeni, yüzme, jimnastik ve atletizm gibi spor dallarındaki ABD eleme müsabakalarının tartışmasız en zorlu sınavlar olmasıdır. Olimpiyat yerlerinin gereksinimleri de acımasız: İyi performans gösterenler evde kalıyor.
Cuma günü Eugene, Oregon'da başlayan 10 günlük sevinç ve üzüntü dolu ABD Atletizm Elemeleri'nde, her disiplinde ilk üç sırada yer alan sporcular, sporcuların Olimpiyat standartlarını karşılaması koşuluyla Paris'e katılmaya hak kazanacak. Yani bu yıl kadınlar 1.500 ve 5.000 metrede ülkenin en hızlı derecelerini koşan Elle St. Pierre gibi biri için bile mazeret veya tekrar yok. Elinden gelenin en iyisini yapması gerektiğini biliyor.
1.500 metrede, St. Pierre'in en zorlu rakipleri antrenman ortaklarından ikisi olabilir: Mart ayındaki Dünya Salon Şampiyonası'nda bronz madalya kazanan Emily Mackay ve ABD'yi temsil eden eski ulusal salon şampiyonu Heather MacLean. Tokyo'daki 1.500 metre 2020 Olimpiyat Oyunlarında St. Pierre.
Team New Balance Boston'daki koçu Mark Coogan, dünya salonda 3.000 metre şampiyonu olan St. Pierre ile yakın zamanda yaptığı bir konuşmayı hatırladı.
St. Pierre ona “Herkesin aynı gemide olduğunu biliyorum ama bir Amerikalı olarak Olimpiyatlara katılmak için bu sporda bu kadar çok şeyi kanıtlamanız gerekiyor” dedi.
Coogan anladı. 1992 yılında, 3.000 metrelik koşuyu su engelleri ve bel yüksekliğinde engellerle birleştiren zorlu bir disiplin olan engelli koşuda ülkenin en iyi koşucularından biri oldu. Ancak Barselona'daki Oyunlar için ABD elemelerinden sadece haftalar önce uylukta gerginlik yaşadı. Ciddi bir yaralanma değildi.
“Fakat bunun beni zihinsel olarak kırdığını düşünüyorum” dedi.
Coogan ön turlarda mücadele etti ve Olimpiyatlarda yer almayı başaramadı.
Hayal kırıklığının birkaç yıl boyunca onunla birlikte olduğunu söylüyor. 1996'da ABD Olimpiyat takımına maraton koşucusu olarak seçilene kadar bir rahatlama hissetmedi.
“Omuzlarımdan ağır bir yük kalkmış gibiydi” dedi.
Tokyo Oyunları'nda ABD takımına seçilen 800 metre koşucusu Isaiah Jewett, bu ay tekrar yarışmaya katılmayı umuyor. “ABD sıralama koşuları sırasında bedene, zihne ve ruha uygulanan stres benzersizdir” dedi.
Bazı açılardan, Cumartesi günü Indianapolis'te başlayan ABD yüzme yarışması daha da zorlu: Tipik olarak, her disiplinde yalnızca ilk iki sırada bitirenlerin Olimpiyat takımında yer alması garanti ediliyor.
Tokyo Olimpiyatları'nda kadınlar 200 metre bireysel karışıkta gümüş madalya kazanan Alex Walsh, pek çok gelecek vaat eden ABD'li olimpiyatçının, bu yıl yapılacak denemelerin baskılarına daha iyi hazırlanmak için artık zihinsel egzersizleri ve spor psikologlarıyla yapılan seansları eğitimlerine dahil ettiğini söyledi. bir futbol stadyumunda.
Walsh orada şunları söyledi: “Kalabalığın çığlıklarını duyabiliyorsunuz. Bas tribünlerin altındaki hazırlık odasını sallıyor. Bunun adrenalin seviyenizi yükseltmesinin bir nedeni var. Kimin en üst düzeyde performans gösterebileceğini görmek istiyorlar. Bu şekilde ABD mümkün olan en iyi Olimpiyat takımını gönderecektir. Ama kendinizi zihinsel olarak hazırlamak için o ana kadar saklarsanız başarısız olursunuz.”
Bu ayın sonlarına doğru çok önemli bir etkinlik olan ABD Jimnastik Yeterliliklerini de unutmayın. Kadınlar yarışında Simone Biles'in, iki günlük yarışmanın ardından genel anlamda en iyi koşucuya gidecek tek otomatik Olimpiyat pozisyonunu kazanması bekleniyor. Amerika Birleşik Devletleri'nde çok sayıda üst düzey jimnastikçi var ancak 27 yaşındaki Biles, spor tarihinin en iyisi olarak kabul ediliyor.
Takım yetkilileri kalan dört yeri seçecek ve bu yerler muhtemelen genel klasmanda ikinci ila beşinci sırayı alan sporculara gidecek (bu garanti olmasa da). Bu belirsizlik ve yüksek riskler, Olimpiyatların her yönüyle şampiyonu Sunisa Lee de dahil olmak üzere henüz zirveye ulaşmamış jimnastikçiler üzerinde aşırı baskı oluşturacak. Geçen yıl Auburn Üniversitesi için yarışırken Lee'ye iki böbrek hastalığı teşhisi konuldu ancak o, üst üste ikinci yıl Olimpiyat takımına girmeyi umuyor.
Koçu Jess Graba geçtiğimiz günlerde sınavlara hazırlanmak için kısıtlı zaman aralığına atıfta bulunarak “Şu anda gerçekten zamanımız azalıyor” dedi.
Graba, Lee'nin antrenman yapmak, disiplinlerini daha zorlu hale getirmek ve dayanıklılığını artırmak için hâlâ zamana ihtiyacı olduğunu söyledi. Lee, Ocak ayına kadar tam zamanlı eğitime devam etmedi.
Graba, “Önümüzdeki birkaç hafta içinde her şeyin bir araya gelmesi çok önemli” dedi. “Çok fazla baskı var ama bence Suni bunu yapabilir.”
Olimpiyat umutlu bazı kişilerin hayalleri çoktan paramparça oldu. May, ABD senkronize yüzme takımının kendisini Paris kadrosuna dahil etmeme kararının ardından yorum yapmaktan kaçındı. Ancak daha önceki bir röportajında, takımdaki 12 sporcudan hangisinin yarışmaya seçileceğini beklerken, seçim sürecinin stresinden, özellikle de takımın birbirine çok sıkı sıkıya bağlı olmasından bahsetmişti.
On iki sporcunun tümü bir yıldan fazla bir süre, haftada altı gün, günde sekiz saat birlikte antrenman yapmıştı.
May ayrıca takımdan dışlanmasının kendi kariyerinin ötesinde yansımaları olacağını da söyledi.
“Bu kaçırılmış bir fırsat olur” dedi ve şunu ekledi: “Sonunda erkekleri Olimpiyatlarla tanıştırma şansına sahip olmak, sporun kapsayıcı olduğunu bilmek ama bu temsili görmemek; neredeyse yüze inen bir darbe gibi. “
Clark, ABD kadın basketbol takımıyla Olimpiyatlara gitmeyeceği haberini kendisi de omuz silkti.
Pazar günü gazetecilere “Dürüst olmak gerekirse hayal kırıklığı yok” dedi. “Bu bana uğruna çalışabileceğim bir şey veriyor.”
Clark takımda yer almasının pek mümkün olmadığını biliyordu. Son yedi Olimpiyat turnuvasını kazanan A Milli Takım'la hiç maç oynamamış ya da antrenman kampına katılmamıştı.
ABD seçim komitesi, profesyonel ve olimpik deneyime sahip, geniş ve yetenekli basketbol yıldızları havuzundan faydalanmayı başardı ve birbirlerini o kadar iyi tanıyorlar ki, şu anda yeni gelenlere yer yok. Amerikalı Diana Taurasi, Paris'te altıncı altın madalyasını kazanmayı umuyor. Breanna Stewart ve Brittney Griner üçüncülerini kazanabilirler.
Clark'ın kendi deyimiyle “dünyanın en rekabetçi takımı” ve kurulması en zor takımlardan biri.
“Umarım bir gün orada olabilirim” dedi. “Bunun biraz daha fazla motivasyon olduğunu düşünüyorum. Şunu hatırlarsın.”
Julia Macur, Andrew Das, Sarah Lyall, Talya Minsberg Ve Jenny Vrentas raporlamaya katkıda bulunmuştur.
Kadın basketbolunun yükselen yıldızı Caitlin Clark, Paris'e gitmeyeceğini yeni öğrendi. Aynı şey, Olimpiyatlarda senkronize yüzmede yarışan ilk kişi olma umutları ABD seçim komitesi tarafından boşa çıkan Bill May için de geçerli.
Önümüzdeki birkaç hafta içinde, yüzlerce sporcunun (yüzücüler, sprinterler, dalgıçlar ve jimnastikçiler, çoğu yıllarca yalnızca ABD milli takımını dünyanın en büyük spor sahnesinde temsil etme amacıyla eğitim almış) Olimpiyatlarda yarışma hayalleri ortaya çıktı. gerçeğe dönüşecek Paris'teki maçların toza dönüşmesini izlemek.
Bunun nedeni, yüzme, jimnastik ve atletizm gibi spor dallarındaki ABD eleme müsabakalarının tartışmasız en zorlu sınavlar olmasıdır. Olimpiyat yerlerinin gereksinimleri de acımasız: İyi performans gösterenler evde kalıyor.
Cuma günü Eugene, Oregon'da başlayan 10 günlük sevinç ve üzüntü dolu ABD Atletizm Elemeleri'nde, her disiplinde ilk üç sırada yer alan sporcular, sporcuların Olimpiyat standartlarını karşılaması koşuluyla Paris'e katılmaya hak kazanacak. Yani bu yıl kadınlar 1.500 ve 5.000 metrede ülkenin en hızlı derecelerini koşan Elle St. Pierre gibi biri için bile mazeret veya tekrar yok. Elinden gelenin en iyisini yapması gerektiğini biliyor.
1.500 metrede, St. Pierre'in en zorlu rakipleri antrenman ortaklarından ikisi olabilir: Mart ayındaki Dünya Salon Şampiyonası'nda bronz madalya kazanan Emily Mackay ve ABD'yi temsil eden eski ulusal salon şampiyonu Heather MacLean. Tokyo'daki 1.500 metre 2020 Olimpiyat Oyunlarında St. Pierre.
Team New Balance Boston'daki koçu Mark Coogan, dünya salonda 3.000 metre şampiyonu olan St. Pierre ile yakın zamanda yaptığı bir konuşmayı hatırladı.
St. Pierre ona “Herkesin aynı gemide olduğunu biliyorum ama bir Amerikalı olarak Olimpiyatlara katılmak için bu sporda bu kadar çok şeyi kanıtlamanız gerekiyor” dedi.
Coogan anladı. 1992 yılında, 3.000 metrelik koşuyu su engelleri ve bel yüksekliğinde engellerle birleştiren zorlu bir disiplin olan engelli koşuda ülkenin en iyi koşucularından biri oldu. Ancak Barselona'daki Oyunlar için ABD elemelerinden sadece haftalar önce uylukta gerginlik yaşadı. Ciddi bir yaralanma değildi.
“Fakat bunun beni zihinsel olarak kırdığını düşünüyorum” dedi.
Coogan ön turlarda mücadele etti ve Olimpiyatlarda yer almayı başaramadı.
Hayal kırıklığının birkaç yıl boyunca onunla birlikte olduğunu söylüyor. 1996'da ABD Olimpiyat takımına maraton koşucusu olarak seçilene kadar bir rahatlama hissetmedi.
“Omuzlarımdan ağır bir yük kalkmış gibiydi” dedi.
Tokyo Oyunları'nda ABD takımına seçilen 800 metre koşucusu Isaiah Jewett, bu ay tekrar yarışmaya katılmayı umuyor. “ABD sıralama koşuları sırasında bedene, zihne ve ruha uygulanan stres benzersizdir” dedi.
Bazı açılardan, Cumartesi günü Indianapolis'te başlayan ABD yüzme yarışması daha da zorlu: Tipik olarak, her disiplinde yalnızca ilk iki sırada bitirenlerin Olimpiyat takımında yer alması garanti ediliyor.
Tokyo Olimpiyatları'nda kadınlar 200 metre bireysel karışıkta gümüş madalya kazanan Alex Walsh, pek çok gelecek vaat eden ABD'li olimpiyatçının, bu yıl yapılacak denemelerin baskılarına daha iyi hazırlanmak için artık zihinsel egzersizleri ve spor psikologlarıyla yapılan seansları eğitimlerine dahil ettiğini söyledi. bir futbol stadyumunda.
Walsh orada şunları söyledi: “Kalabalığın çığlıklarını duyabiliyorsunuz. Bas tribünlerin altındaki hazırlık odasını sallıyor. Bunun adrenalin seviyenizi yükseltmesinin bir nedeni var. Kimin en üst düzeyde performans gösterebileceğini görmek istiyorlar. Bu şekilde ABD mümkün olan en iyi Olimpiyat takımını gönderecektir. Ama kendinizi zihinsel olarak hazırlamak için o ana kadar saklarsanız başarısız olursunuz.”
Bu ayın sonlarına doğru çok önemli bir etkinlik olan ABD Jimnastik Yeterliliklerini de unutmayın. Kadınlar yarışında Simone Biles'in, iki günlük yarışmanın ardından genel anlamda en iyi koşucuya gidecek tek otomatik Olimpiyat pozisyonunu kazanması bekleniyor. Amerika Birleşik Devletleri'nde çok sayıda üst düzey jimnastikçi var ancak 27 yaşındaki Biles, spor tarihinin en iyisi olarak kabul ediliyor.
Takım yetkilileri kalan dört yeri seçecek ve bu yerler muhtemelen genel klasmanda ikinci ila beşinci sırayı alan sporculara gidecek (bu garanti olmasa da). Bu belirsizlik ve yüksek riskler, Olimpiyatların her yönüyle şampiyonu Sunisa Lee de dahil olmak üzere henüz zirveye ulaşmamış jimnastikçiler üzerinde aşırı baskı oluşturacak. Geçen yıl Auburn Üniversitesi için yarışırken Lee'ye iki böbrek hastalığı teşhisi konuldu ancak o, üst üste ikinci yıl Olimpiyat takımına girmeyi umuyor.
Koçu Jess Graba geçtiğimiz günlerde sınavlara hazırlanmak için kısıtlı zaman aralığına atıfta bulunarak “Şu anda gerçekten zamanımız azalıyor” dedi.
Graba, Lee'nin antrenman yapmak, disiplinlerini daha zorlu hale getirmek ve dayanıklılığını artırmak için hâlâ zamana ihtiyacı olduğunu söyledi. Lee, Ocak ayına kadar tam zamanlı eğitime devam etmedi.
Graba, “Önümüzdeki birkaç hafta içinde her şeyin bir araya gelmesi çok önemli” dedi. “Çok fazla baskı var ama bence Suni bunu yapabilir.”
Olimpiyat umutlu bazı kişilerin hayalleri çoktan paramparça oldu. May, ABD senkronize yüzme takımının kendisini Paris kadrosuna dahil etmeme kararının ardından yorum yapmaktan kaçındı. Ancak daha önceki bir röportajında, takımdaki 12 sporcudan hangisinin yarışmaya seçileceğini beklerken, seçim sürecinin stresinden, özellikle de takımın birbirine çok sıkı sıkıya bağlı olmasından bahsetmişti.
On iki sporcunun tümü bir yıldan fazla bir süre, haftada altı gün, günde sekiz saat birlikte antrenman yapmıştı.
May ayrıca takımdan dışlanmasının kendi kariyerinin ötesinde yansımaları olacağını da söyledi.
“Bu kaçırılmış bir fırsat olur” dedi ve şunu ekledi: “Sonunda erkekleri Olimpiyatlarla tanıştırma şansına sahip olmak, sporun kapsayıcı olduğunu bilmek ama bu temsili görmemek; neredeyse yüze inen bir darbe gibi. “
Clark, ABD kadın basketbol takımıyla Olimpiyatlara gitmeyeceği haberini kendisi de omuz silkti.
Pazar günü gazetecilere “Dürüst olmak gerekirse hayal kırıklığı yok” dedi. “Bu bana uğruna çalışabileceğim bir şey veriyor.”
Clark takımda yer almasının pek mümkün olmadığını biliyordu. Son yedi Olimpiyat turnuvasını kazanan A Milli Takım'la hiç maç oynamamış ya da antrenman kampına katılmamıştı.
ABD seçim komitesi, profesyonel ve olimpik deneyime sahip, geniş ve yetenekli basketbol yıldızları havuzundan faydalanmayı başardı ve birbirlerini o kadar iyi tanıyorlar ki, şu anda yeni gelenlere yer yok. Amerikalı Diana Taurasi, Paris'te altıncı altın madalyasını kazanmayı umuyor. Breanna Stewart ve Brittney Griner üçüncülerini kazanabilirler.
Clark'ın kendi deyimiyle “dünyanın en rekabetçi takımı” ve kurulması en zor takımlardan biri.
“Umarım bir gün orada olabilirim” dedi. “Bunun biraz daha fazla motivasyon olduğunu düşünüyorum. Şunu hatırlarsın.”
Julia Macur, Andrew Das, Sarah Lyall, Talya Minsberg Ve Jenny Vrentas raporlamaya katkıda bulunmuştur.