canvade
Yeni Üye
Transparan beyaz tank üstleri. İnce sigaralar (e-sigara değil). Gece 3'te şüpheli kararlar
Bunlar belki de bir “keskin”in, yani Charli XCX'in aynı isimli yeni albümünün hayranının özelliklerinden bazılarıdır. Geçen hafta piyasaya sürülmesi, yalnızca yaz için potansiyel şarkıların bir listesini değil, aynı zamanda bu terimle yoğun bir özdeşleşmeyi ve zihniyet değişikliğini de müjdeledi.
Kültür podcast'i “Nymphet Alumni” sunucusu Biz Sherbert, “Charli'nin kişiliğinde küstah bir şeyler olduğunu düşünüyorum ve insanların onda gördükleri ve kendilerinde görmek istedikleri şey de bu” dedi. “Sanırım 'velet' kelimesi bunun için geçerli; işlerin yolunda gitmesini istemek, yaramazlık yapmak veya benmerkezci olmak, somurtmak ve belli bir tavır sergilemek.”
Washington DC'den uzun süredir Charli hayranı olan Kelly Chapman da benzer şekilde bir “velet” tanımladı: “Yaramaz davranan ve beklentilere uymayan biri.”
30 yaşındaki Bayan Chapman, “velet” olarak geçirilecek bir yazın “30'lu yaşlarında bir kadın olmayı kabullenmek, beklentileri reddetmek, dürüst olmak, eğlenmek ama yine de Twitter'dan bir erkekle bir şeyler yapmak” anlamına geldiğini düşündü. .”
Beş yıl önce Megan Thee Stallion'ın “Hot Girl Summer” programından bu yana pop yıldızları, markalar ve sosyal medyadaki sıradan insanlar her baharı yazın isim hakları için yarışarak geçirdiler. Ertesi yıl talihsiz Sıcak Vax Yazı, Vahşi Kız Yazı ve tabii ki son zamanlarda pembe “Barbie” yazı vardı.
“Velet” çıktığında çok fazla rakip yoktu. Şarkıcıların acılarını dindirmek yerine dans ederek uzaklaştırdığı, terden lekelenmiş, rimel bulaşmış gece yıllarına gönderme yapan ve göz alıcı, zehirli çamur yeşili albüm kapağıyla “Brat” kültürel bir boşluğu dolduruyormuş gibi görünüyordu.
Instagram'da kablolu kulaklık takan kızlara özel bir sayfa işleten Charli hayranı Shelby Hull, “İnsanların gerçekten eğlenceli bir yaz ve hepimizin destekleyebileceği ortak bir anı özlediğini düşünüyorum” dedi. “Sıcak ve değersiz olmanın, votka soda içmenin, bankada 30 dolarla Amex ile Avrupa'ya uçmanın, sabah 3'e kadar dışarıda kalmanın ve başkalarının ne düşündüğünü umursamamanın zamanı.”
Ancak son zamanlarda ortaya çıkan tek “veletler” Charli'nin takipçileri değil. Şarkıcının albümü, Gabriel Smith'in, babasının ölümüne üzülen ve bir sonraki kitabını bitirmeye çabalayan 20'li yaşlarındaki bir yazarı konu alan ilk romanı “Brat” ve bu durumu anlatan belgesel “Brats” ile hemen hemen aynı zamanlarda yayınlandı. 1980'lerin Brat Pack'i olarak adlandırıldı.
Brockport'taki New York Eyalet Üniversitesi'nde doçent ve YouTube'da müzik eleştirmeni olan Skye Paine, “velet” kelimesinin her zaman alt sınıf ve alt kültürle çağrışımlar taşıdığını söylüyor. Başlangıçta bu terimin eski püskü giysilere veya paçavralara atıfta bulunduğunu ve kabaca “aşağılık dilenci ve sizin veletleriniz” anlamına gelen “sütlü bir dilenci”den söz eden 16. yüzyılın başlarından kalma bir şiire dayandığını söylüyor.
Zamanla bu kelimenin anlamı “dilenci”den “şımarık”a doğru tuhaf bir değişime uğradı. Popüler kültürde genellikle gençlik ve hoşgörüyü ifade eder.
“Romanım acısıyla yüzleşmek zorunda kalan bir kahramanı konu alıyor. Bunu pek iyi yapmıyor,” dedi Smith. “İdeal bir şekilde ele alınmayan kederin arsız nitelikleri vardır: kendine takıntı, tekbencilik, kadercilik.”
Yaklaşık 40 yıl önce, 1985'te yazar David Blum, bir New York dergisinin kapak hikayesinde, Tom Cruise, Nicolas Cage ve Rob Lowe'un da aralarında bulunduğu, tamamı 25 yaşın altındaki, sözünü sakınmayan yeni nesil aktörleri tanımlamak için “Brat Pack” terimini icat etti.
Bay Blum şöyle yazdı: “1960'larda Rat Pack ne idiyse, 1980'lerde de oydu; parti, kadın ve eğlence peşinde koşan ünlü genç yıldızlardan oluşan başıboş bir grup.” (Aynı on yılda, The Christian Science Monitor için yazan Hilary DeVries, hepsi 30 yaşın altındaki romancılar Bret Easton Ellis, Tama Janowitz ve Jay McInerney'i edebi Brat Pack'te gruplandırdı.)
Bazıları, Charli'nin yarattığı “velet” albümünün 1990'ların yıkıcı Riot Grrrl'leri tarafından tanımlanan türe daha uygun olduğunu öne sürdü. On yılın başında Molly Neuman ve Allison Wolfe, üniversitedeki akranları tarafından sıklıkla velet olarak adlandırılıyordu. Bayan Neuman, kendisini ve Bayan Wolfe'u “şık, dengeli ve otoriteye saygısı olmayan” kişiler olarak hatırladı.
Yaz aylarında, daha sonra Riot Grrrl hareketini şekillendirecek olan gruplarına Bratmobile adını verdiler.
Grubun davulcusu Bayan Neuman, “Saygısızlığı sevdik” dedi.
Ancak Charli'nin albümü kaygısız bir yaşam tarzını ve ironik tavrı savunuyor gibi görünse de daha ciddi konulara da değiniyor. Bir parçada Charli, merhum akıl hocası hiperpop şarkıcısı Sophie'ye saygı duruşunda bulunuyor. Bir diğerinde annelik üzerine düşünüyor.
Bayan Chapman, “Saygısız olmak eğlenceli, ama sanırım biz zaten saygısızlığın zirvesine ulaştık” dedi. Z kuşağı ve Y kuşağı yaşlandıkça, tam bir dürüstlüğe doğru bir ilerleme görülürken, “dürüstlüğün delip geçmesine izin veren” bir ironi biçiminin de ortaya çıktığını ekledi.
Eğer bu “velet”in en yeni anlamıysa o zaman belki de o kadar da yaramaz değildir.
Bunlar belki de bir “keskin”in, yani Charli XCX'in aynı isimli yeni albümünün hayranının özelliklerinden bazılarıdır. Geçen hafta piyasaya sürülmesi, yalnızca yaz için potansiyel şarkıların bir listesini değil, aynı zamanda bu terimle yoğun bir özdeşleşmeyi ve zihniyet değişikliğini de müjdeledi.
Kültür podcast'i “Nymphet Alumni” sunucusu Biz Sherbert, “Charli'nin kişiliğinde küstah bir şeyler olduğunu düşünüyorum ve insanların onda gördükleri ve kendilerinde görmek istedikleri şey de bu” dedi. “Sanırım 'velet' kelimesi bunun için geçerli; işlerin yolunda gitmesini istemek, yaramazlık yapmak veya benmerkezci olmak, somurtmak ve belli bir tavır sergilemek.”
Washington DC'den uzun süredir Charli hayranı olan Kelly Chapman da benzer şekilde bir “velet” tanımladı: “Yaramaz davranan ve beklentilere uymayan biri.”
30 yaşındaki Bayan Chapman, “velet” olarak geçirilecek bir yazın “30'lu yaşlarında bir kadın olmayı kabullenmek, beklentileri reddetmek, dürüst olmak, eğlenmek ama yine de Twitter'dan bir erkekle bir şeyler yapmak” anlamına geldiğini düşündü. .”
Beş yıl önce Megan Thee Stallion'ın “Hot Girl Summer” programından bu yana pop yıldızları, markalar ve sosyal medyadaki sıradan insanlar her baharı yazın isim hakları için yarışarak geçirdiler. Ertesi yıl talihsiz Sıcak Vax Yazı, Vahşi Kız Yazı ve tabii ki son zamanlarda pembe “Barbie” yazı vardı.
“Velet” çıktığında çok fazla rakip yoktu. Şarkıcıların acılarını dindirmek yerine dans ederek uzaklaştırdığı, terden lekelenmiş, rimel bulaşmış gece yıllarına gönderme yapan ve göz alıcı, zehirli çamur yeşili albüm kapağıyla “Brat” kültürel bir boşluğu dolduruyormuş gibi görünüyordu.
Instagram'da kablolu kulaklık takan kızlara özel bir sayfa işleten Charli hayranı Shelby Hull, “İnsanların gerçekten eğlenceli bir yaz ve hepimizin destekleyebileceği ortak bir anı özlediğini düşünüyorum” dedi. “Sıcak ve değersiz olmanın, votka soda içmenin, bankada 30 dolarla Amex ile Avrupa'ya uçmanın, sabah 3'e kadar dışarıda kalmanın ve başkalarının ne düşündüğünü umursamamanın zamanı.”
Ancak son zamanlarda ortaya çıkan tek “veletler” Charli'nin takipçileri değil. Şarkıcının albümü, Gabriel Smith'in, babasının ölümüne üzülen ve bir sonraki kitabını bitirmeye çabalayan 20'li yaşlarındaki bir yazarı konu alan ilk romanı “Brat” ve bu durumu anlatan belgesel “Brats” ile hemen hemen aynı zamanlarda yayınlandı. 1980'lerin Brat Pack'i olarak adlandırıldı.
Brockport'taki New York Eyalet Üniversitesi'nde doçent ve YouTube'da müzik eleştirmeni olan Skye Paine, “velet” kelimesinin her zaman alt sınıf ve alt kültürle çağrışımlar taşıdığını söylüyor. Başlangıçta bu terimin eski püskü giysilere veya paçavralara atıfta bulunduğunu ve kabaca “aşağılık dilenci ve sizin veletleriniz” anlamına gelen “sütlü bir dilenci”den söz eden 16. yüzyılın başlarından kalma bir şiire dayandığını söylüyor.
Zamanla bu kelimenin anlamı “dilenci”den “şımarık”a doğru tuhaf bir değişime uğradı. Popüler kültürde genellikle gençlik ve hoşgörüyü ifade eder.
“Romanım acısıyla yüzleşmek zorunda kalan bir kahramanı konu alıyor. Bunu pek iyi yapmıyor,” dedi Smith. “İdeal bir şekilde ele alınmayan kederin arsız nitelikleri vardır: kendine takıntı, tekbencilik, kadercilik.”
Yaklaşık 40 yıl önce, 1985'te yazar David Blum, bir New York dergisinin kapak hikayesinde, Tom Cruise, Nicolas Cage ve Rob Lowe'un da aralarında bulunduğu, tamamı 25 yaşın altındaki, sözünü sakınmayan yeni nesil aktörleri tanımlamak için “Brat Pack” terimini icat etti.
Bay Blum şöyle yazdı: “1960'larda Rat Pack ne idiyse, 1980'lerde de oydu; parti, kadın ve eğlence peşinde koşan ünlü genç yıldızlardan oluşan başıboş bir grup.” (Aynı on yılda, The Christian Science Monitor için yazan Hilary DeVries, hepsi 30 yaşın altındaki romancılar Bret Easton Ellis, Tama Janowitz ve Jay McInerney'i edebi Brat Pack'te gruplandırdı.)
Bazıları, Charli'nin yarattığı “velet” albümünün 1990'ların yıkıcı Riot Grrrl'leri tarafından tanımlanan türe daha uygun olduğunu öne sürdü. On yılın başında Molly Neuman ve Allison Wolfe, üniversitedeki akranları tarafından sıklıkla velet olarak adlandırılıyordu. Bayan Neuman, kendisini ve Bayan Wolfe'u “şık, dengeli ve otoriteye saygısı olmayan” kişiler olarak hatırladı.
Yaz aylarında, daha sonra Riot Grrrl hareketini şekillendirecek olan gruplarına Bratmobile adını verdiler.
Grubun davulcusu Bayan Neuman, “Saygısızlığı sevdik” dedi.
Ancak Charli'nin albümü kaygısız bir yaşam tarzını ve ironik tavrı savunuyor gibi görünse de daha ciddi konulara da değiniyor. Bir parçada Charli, merhum akıl hocası hiperpop şarkıcısı Sophie'ye saygı duruşunda bulunuyor. Bir diğerinde annelik üzerine düşünüyor.
Bayan Chapman, “Saygısız olmak eğlenceli, ama sanırım biz zaten saygısızlığın zirvesine ulaştık” dedi. Z kuşağı ve Y kuşağı yaşlandıkça, tam bir dürüstlüğe doğru bir ilerleme görülürken, “dürüstlüğün delip geçmesine izin veren” bir ironi biçiminin de ortaya çıktığını ekledi.
Eğer bu “velet”in en yeni anlamıysa o zaman belki de o kadar da yaramaz değildir.