canvade
Yeni Üye
PARİS — Paris moda haftası ve onunla birlikte bir ay süren gösteri turu, Fransa’da yılın en büyük işçi grevlerinden birinin gerçekleşmesiyle, ulaşım ve diğer hizmetleri durdurarak ve Başkan’ı protesto etmek için kaosa neden olarak Salı günü sona erdi. Emmanuel Macron’un emeklilik yaşını yükseltme planları.
Henüz kalkış rezervasyonlarını değiştirmemiş olan editörler, Miuccia Prada gri hırkalar, boynuz çerçeveli gözlükler ve şeffaf kalemler giymiş eksantrik siyasi ineklerin vizyonlarını yayınlarken bile uçaklarını eve götürmekten korkarak Miu Miu gösterisinden fırladılar. külotlu çorap bellerinin kafalarında dans ettiğini ortaya çıkaran etekler. Bazen modeller eski moda kazakların altına sadece kristal işlemeli külotlar giyerdi. Bazen oversize ceketlerin altında balıkçı yaka ve kapüşonlular, bazen de 1950’ler tarzında yularlı çantalar vardı. Saçları diken diken gibi görünse bile çantalarını her zaman düzgün bir şekilde kollarının kıvrımına sokarlardı.
Konukları çıkışlara koşarken Bayan Prada içini çekerek, “Çevremizde neler olup bittiği ve nasıl olduğu hakkında çok fazla düşünüyorum,” dedi. “Ama modayı saçma sapan bir yer gibi bırakamam. Temel olarak, düşünmek, hareket etmek vb. için giyinmemiz gerektiğini düşünüyorum.
Ya da belki yarı giyinik, sanki biri parlak bir fikirle uyanmış, kendisine en yakın kıyafetleri giymiş, o kadar heyecanlanmış ki altları unutmuş ve sonra bunu gerçekleştirmek için ciddi bir yatak başıyla kapıdan fırlamış gibi. Ancak, Bayan Prada’nın dediği gibi, “rüyasında sadece garip parti kıyafetleri yoktu”.
Dior’un 1950’lere ve İkinci Dünya Savaşı sonrası Avrupa’ya sessiz saygı duruşuyla başlayan Fransız koleksiyonları için uygun bir sonuçtu; 1. Günde Tuileries’de yerlerini alırken herkesin tahmin ettiğinden daha ileri görüşlü olduğunu kanıtlayan bir gösteri. havada ve elbisede; hem koruyucu hem de pratik olan sessiz bir vahşilik. İşleri ilerletme zamanı.
Salgının neden olduğu sosyal izolasyonun ilk aşamasından sonra herkesin olacağını düşündüğü tahmin edilen heyecan patlamasını hatırlıyor musunuz? Rengi de içerecek olan o canlılık ve özgürlük patlaması! Ve payetler! Ve fırfırlar!? O 2020’ler dönemi, 1920’leri yansıtmak demekti, şampanya ve masalarda dans dolu; bu sefer yeni mi başladı? Ukrayna’daki savaş nedeniyle kesintiye uğradı.
Artık en azından moda açısından hızlı bir şekilde savaş sonrası döneme gidiyoruz (gerçekte olmadığı açık, ancak giysiler aslında mağazalara çarpmadan önce oraya varabileceğimize inanmanın bir jesti olabilir): kemerini bağla ve kemerini bağla yukarı. Güncel olaylar tarafından birkaç stil döngüsüne sıkıştırılmış tarih.
anlamsızlık çıktı; Titizlik ve formalite işin içinde. (Bu, taşınabilirlik ve mahremiyete yapılan her yerde bulunan yeni vurgunun bir parçasıdır.) Gövdeyi saran kollar belirleyici jesttir. Siyah ceket – geniş omuzlar, ayak bileklerine ve hatta yere değen paçalar, sığınak görevi görecek kadar geniş ama aynı zamanda sağlam – tanımlayıcı giysidir. En yaygın olarak büyük bir el çantası ve ilginç bir ayakkabı ile giyilir. Mary-Kate ve Ashley Olsen’in, The Bauhaus’un goth-rock şarkısı “Bela Lugosi’s Dead” çalarken ekstra bir özen dokunuşu olarak yanlarında şal benzeri bir parça bulunan anvelop kruvaze stiller sunduğu The Row’a bakın. arkaplan.
Yol savaşçıları ve kamelyalar
Kamelyaya bir övgü niteliğindeki Chanel defilesi bu yüzden çok beğenildi. İki dev kamelya – markanın semiyolojisinin önemli bir unsuru ve Chanel No. 2 kokularının temel notası. 1- Showroom’a kurulmuştu ve etraflarında kamelya benekli cüppeli maketler dönüyordu.
Kamelyalar, omuzları açık bir gündüz ceketinin tüvitine dokunmuştu; bir deri ceketin yakasında kümelenmiş kamelyalar; çizgili kaşkorse ve payetli kot pantolon üzerine beyaz tişört üzerine korse olarak kamelyalar; triko üzerine noktalı kamelyalar; 70’ler tarzı botlarda kamelya kabartması. Renkler genel havayı etkiledi ve bazı sevimli esintili parçalar vardı (tasarımcı Virginie Viard havalı görünmediğinde elinden gelenin en iyisini yapıyor), ancak daha sonra koleksiyon kamelyalara aşırı doz verdi.
Mevcut diğer tek ürün (markanın imzası olan tüvit buklet dışında) şorttu. Bermuda şortlar, biker şortlar ve uzun büzgülü şortlar; Takım elbisenin bir parçası olarak giyilen şortlar, genellikle bu botlarla beyaz dantelli taytların üzerine giyilir. Kamelyalarla birlikte, temassızlar için bir parfüm reklamı gibi görünüyorlardı.
Öte yandan, Junya Watanabe’nin sokak savaşçıları, narin altın zincirlerle kaplı gaz maskeleri ve gösterişli taklit motosiklet ve trençkotlarla, parçalarına ayrılıp yeniden birleştirilen giysilerle, Led Zeppelin’in “Keşmir”i patlamış ve bellerinden D-halkaları sarkmış olarak geldiğinde, doğru görünüyorlardı.
Azalt, yeniden keşfet, baştan başla
Harika bir Alexander McQueen gösterisinin ardından Sarah Burton, “Dünya böyle bir kaos içinde ve alt üst olduğu için şimdi topraklanmanın önemli olduğunu düşünüyorum” dedi. Üç yıl süren Londra gösterilerinden sonra Paris’e geri dönmüştü ama parti yapmıyordu. terzilik yaptı. Kendi deyimiyle, bir takım elbisenin veya tulumun anatomisine kadar “soyundu” – kalın omuzlu, düz çizgili, siyah ve gri. “Hala inanılmaz derecede alakalı ve güzel bir şekilde tutulduğunu” hissettirmek için inşa edilmiş bir model.
Tek süs orkideler (evet, siyah palto ve ceketlerin üzerine boyanmış; bir elbisenin üzerine hanedan gümüşünden yapılmış) ve kravatlardı. Kravat! Tasarımcı Pierpaolo Piccioli tüm koleksiyonunu siyah kravat fikrine ve sosyal yapıların bağlam yoluyla yeniden yazılma şekline dayandırdığından, Valentino’daki hemen hemen her kıyafette de görülebiliyorlardı. Sonunda, profesyonel sınıflar tarafından kravatlar terk edildikten sonra, moda dünyası tarafından yeniden kullanılabilirler: üniformanın soyutlanmış sembollerine; güç totemlerinde.
Bay Piccioli, gösteriden önce eski moda bir kıyafet yönetmeliğini yenilemesiyle ilgili olarak “Daha katı bir şey istedim,” dedi. “Çok fazla eklektizm vardı. Çok fazla vızıltı.” Bazen sınırlamalar gerçekten özgürleştirici olabilir.
Yani: siyah, beyaz, pembe ve kırmızı ile çizgili, ekose, kısa, uzun, yakalı, kristalli, fırfırlı ve tüylü bir alternatifin 73 yinelemesi. En iyi seçenek en basitiydi: Cömertçe bol kesimli ve bir tarafı kalçaya kadar kesilmiş, yere kadar uzanan beyaz bir gömlek elbise. Yolunuza çıkmadan sizi hayatınızın en sofistike hostesi gibi hissettirecek türden bir elbise.
Mevcut ortamda gezinme ikilemine bir çözüm buysa, Rei Kawakubo başka bir çözüm önerdi ve Comme des Garçons koleksiyonunun itici gücünü “başladığımız yere geri dönme arzusu” ve “kaynağa geri dönme” olarak tanımladı.
İlham kaynağı ya da yaşam kaynağı değil: evrenin doğuşu (tek değil; dünyadan kaçmak bu sezon bir alt trenddi). Her şeyi başka nasıl yeniden başlatabilirsin? Belki de o kırılma noktasına geldik.
Sonra, her biri kendi müzik parçasına sahip, her biri çarpışan moleküllerin bir karışımı gibi, çiftler halinde 11 pasaj sundu: siyah ve beyaz ve kırmızı ve mavi; suni kürk ve yün ve tül; Katmanlar ve parçalar ve güller ve çıkıntılar. Sonunda, bazıları birlikte gerçek bir elbise formuna dönüşmüş gibiydi.
En başından beri, ne olursa olsun, her zaman giyecek bir şeye ihtiyacımız olduğunu hatırlatan güçlü bir şeydi.
Henüz kalkış rezervasyonlarını değiştirmemiş olan editörler, Miuccia Prada gri hırkalar, boynuz çerçeveli gözlükler ve şeffaf kalemler giymiş eksantrik siyasi ineklerin vizyonlarını yayınlarken bile uçaklarını eve götürmekten korkarak Miu Miu gösterisinden fırladılar. külotlu çorap bellerinin kafalarında dans ettiğini ortaya çıkaran etekler. Bazen modeller eski moda kazakların altına sadece kristal işlemeli külotlar giyerdi. Bazen oversize ceketlerin altında balıkçı yaka ve kapüşonlular, bazen de 1950’ler tarzında yularlı çantalar vardı. Saçları diken diken gibi görünse bile çantalarını her zaman düzgün bir şekilde kollarının kıvrımına sokarlardı.
Konukları çıkışlara koşarken Bayan Prada içini çekerek, “Çevremizde neler olup bittiği ve nasıl olduğu hakkında çok fazla düşünüyorum,” dedi. “Ama modayı saçma sapan bir yer gibi bırakamam. Temel olarak, düşünmek, hareket etmek vb. için giyinmemiz gerektiğini düşünüyorum.
Ya da belki yarı giyinik, sanki biri parlak bir fikirle uyanmış, kendisine en yakın kıyafetleri giymiş, o kadar heyecanlanmış ki altları unutmuş ve sonra bunu gerçekleştirmek için ciddi bir yatak başıyla kapıdan fırlamış gibi. Ancak, Bayan Prada’nın dediği gibi, “rüyasında sadece garip parti kıyafetleri yoktu”.
Dior’un 1950’lere ve İkinci Dünya Savaşı sonrası Avrupa’ya sessiz saygı duruşuyla başlayan Fransız koleksiyonları için uygun bir sonuçtu; 1. Günde Tuileries’de yerlerini alırken herkesin tahmin ettiğinden daha ileri görüşlü olduğunu kanıtlayan bir gösteri. havada ve elbisede; hem koruyucu hem de pratik olan sessiz bir vahşilik. İşleri ilerletme zamanı.
Salgının neden olduğu sosyal izolasyonun ilk aşamasından sonra herkesin olacağını düşündüğü tahmin edilen heyecan patlamasını hatırlıyor musunuz? Rengi de içerecek olan o canlılık ve özgürlük patlaması! Ve payetler! Ve fırfırlar!? O 2020’ler dönemi, 1920’leri yansıtmak demekti, şampanya ve masalarda dans dolu; bu sefer yeni mi başladı? Ukrayna’daki savaş nedeniyle kesintiye uğradı.
Artık en azından moda açısından hızlı bir şekilde savaş sonrası döneme gidiyoruz (gerçekte olmadığı açık, ancak giysiler aslında mağazalara çarpmadan önce oraya varabileceğimize inanmanın bir jesti olabilir): kemerini bağla ve kemerini bağla yukarı. Güncel olaylar tarafından birkaç stil döngüsüne sıkıştırılmış tarih.
anlamsızlık çıktı; Titizlik ve formalite işin içinde. (Bu, taşınabilirlik ve mahremiyete yapılan her yerde bulunan yeni vurgunun bir parçasıdır.) Gövdeyi saran kollar belirleyici jesttir. Siyah ceket – geniş omuzlar, ayak bileklerine ve hatta yere değen paçalar, sığınak görevi görecek kadar geniş ama aynı zamanda sağlam – tanımlayıcı giysidir. En yaygın olarak büyük bir el çantası ve ilginç bir ayakkabı ile giyilir. Mary-Kate ve Ashley Olsen’in, The Bauhaus’un goth-rock şarkısı “Bela Lugosi’s Dead” çalarken ekstra bir özen dokunuşu olarak yanlarında şal benzeri bir parça bulunan anvelop kruvaze stiller sunduğu The Row’a bakın. arkaplan.
Yol savaşçıları ve kamelyalar
Kamelyaya bir övgü niteliğindeki Chanel defilesi bu yüzden çok beğenildi. İki dev kamelya – markanın semiyolojisinin önemli bir unsuru ve Chanel No. 2 kokularının temel notası. 1- Showroom’a kurulmuştu ve etraflarında kamelya benekli cüppeli maketler dönüyordu.
Kamelyalar, omuzları açık bir gündüz ceketinin tüvitine dokunmuştu; bir deri ceketin yakasında kümelenmiş kamelyalar; çizgili kaşkorse ve payetli kot pantolon üzerine beyaz tişört üzerine korse olarak kamelyalar; triko üzerine noktalı kamelyalar; 70’ler tarzı botlarda kamelya kabartması. Renkler genel havayı etkiledi ve bazı sevimli esintili parçalar vardı (tasarımcı Virginie Viard havalı görünmediğinde elinden gelenin en iyisini yapıyor), ancak daha sonra koleksiyon kamelyalara aşırı doz verdi.
Mevcut diğer tek ürün (markanın imzası olan tüvit buklet dışında) şorttu. Bermuda şortlar, biker şortlar ve uzun büzgülü şortlar; Takım elbisenin bir parçası olarak giyilen şortlar, genellikle bu botlarla beyaz dantelli taytların üzerine giyilir. Kamelyalarla birlikte, temassızlar için bir parfüm reklamı gibi görünüyorlardı.
Öte yandan, Junya Watanabe’nin sokak savaşçıları, narin altın zincirlerle kaplı gaz maskeleri ve gösterişli taklit motosiklet ve trençkotlarla, parçalarına ayrılıp yeniden birleştirilen giysilerle, Led Zeppelin’in “Keşmir”i patlamış ve bellerinden D-halkaları sarkmış olarak geldiğinde, doğru görünüyorlardı.
Azalt, yeniden keşfet, baştan başla
Harika bir Alexander McQueen gösterisinin ardından Sarah Burton, “Dünya böyle bir kaos içinde ve alt üst olduğu için şimdi topraklanmanın önemli olduğunu düşünüyorum” dedi. Üç yıl süren Londra gösterilerinden sonra Paris’e geri dönmüştü ama parti yapmıyordu. terzilik yaptı. Kendi deyimiyle, bir takım elbisenin veya tulumun anatomisine kadar “soyundu” – kalın omuzlu, düz çizgili, siyah ve gri. “Hala inanılmaz derecede alakalı ve güzel bir şekilde tutulduğunu” hissettirmek için inşa edilmiş bir model.
Tek süs orkideler (evet, siyah palto ve ceketlerin üzerine boyanmış; bir elbisenin üzerine hanedan gümüşünden yapılmış) ve kravatlardı. Kravat! Tasarımcı Pierpaolo Piccioli tüm koleksiyonunu siyah kravat fikrine ve sosyal yapıların bağlam yoluyla yeniden yazılma şekline dayandırdığından, Valentino’daki hemen hemen her kıyafette de görülebiliyorlardı. Sonunda, profesyonel sınıflar tarafından kravatlar terk edildikten sonra, moda dünyası tarafından yeniden kullanılabilirler: üniformanın soyutlanmış sembollerine; güç totemlerinde.
Bay Piccioli, gösteriden önce eski moda bir kıyafet yönetmeliğini yenilemesiyle ilgili olarak “Daha katı bir şey istedim,” dedi. “Çok fazla eklektizm vardı. Çok fazla vızıltı.” Bazen sınırlamalar gerçekten özgürleştirici olabilir.
Yani: siyah, beyaz, pembe ve kırmızı ile çizgili, ekose, kısa, uzun, yakalı, kristalli, fırfırlı ve tüylü bir alternatifin 73 yinelemesi. En iyi seçenek en basitiydi: Cömertçe bol kesimli ve bir tarafı kalçaya kadar kesilmiş, yere kadar uzanan beyaz bir gömlek elbise. Yolunuza çıkmadan sizi hayatınızın en sofistike hostesi gibi hissettirecek türden bir elbise.
Mevcut ortamda gezinme ikilemine bir çözüm buysa, Rei Kawakubo başka bir çözüm önerdi ve Comme des Garçons koleksiyonunun itici gücünü “başladığımız yere geri dönme arzusu” ve “kaynağa geri dönme” olarak tanımladı.
İlham kaynağı ya da yaşam kaynağı değil: evrenin doğuşu (tek değil; dünyadan kaçmak bu sezon bir alt trenddi). Her şeyi başka nasıl yeniden başlatabilirsin? Belki de o kırılma noktasına geldik.
Sonra, her biri kendi müzik parçasına sahip, her biri çarpışan moleküllerin bir karışımı gibi, çiftler halinde 11 pasaj sundu: siyah ve beyaz ve kırmızı ve mavi; suni kürk ve yün ve tül; Katmanlar ve parçalar ve güller ve çıkıntılar. Sonunda, bazıları birlikte gerçek bir elbise formuna dönüşmüş gibiydi.
En başından beri, ne olursa olsun, her zaman giyecek bir şeye ihtiyacımız olduğunu hatırlatan güçlü bir şeydi.