canvade
Yeni Üye
Geçen yıl kadar, yemek masalarında, akademide, Kongre’de çevrimiçi yaşamımızın benlik algımızı nasıl çarpıttığı hakkında çok fazla konuşma yapıldı: gerçek, edep, zaman, ilişkiler, kim olduğumuz ve nasıl olduğumuz hakkında. kendimizi ifade ederiz.
Bunun tam olarak ne anlama geldiği podyumlarda yavaş yavaş netleşiyor. Sonsuz kaydırma, aşırı ve absürd olanı bile ön plana çıkaran viral olanı ön plana çıkarır – sizi bir an için bile olsa, sizi izlerinizde durduracak kadar çılgın olan her şey. Area’s Ode to the Banana gibi bir şovu böyle elde edersiniz, Josephine Baker’ın Mars’taki Mudd Club’a gitmiş ve bir böcek uğultusuna ayarlanmış gibi görünen meyveli bir terzilik kelime oyunu.
Vızıltı! Anladım?
Böylesine bir çekicilikle, post atmak yerine alışverişi teşvik eden kıyafetleri sessizce yapmak radikal bir hareket gibi görünebilir. Bununla birlikte, tipik olarak ilgisiz tasarımcıların bir alt kümesi arasında bu yönde büyüyen bir hareket var, bu da bunun aslında bir trend olabileceğini düşündürüyor.
Örnek olay: Proenza Schouler’den Jack McCollough ve Lazaro Hernandez, markalarının lansmanından 20 yıl sonra bir önizlemede şunu ilan ettiler: “Silüet yok, tema yok.”
silüet yok mu Sorun değil? Bu ne anlama gelir?
Bu, gerçekte, örneğin aşırı fırfırlara karşılık gelen sapmalarla, yolun dışında yerlere dolambaçlı yollardan ziyade temellere dönüş anlamına gelir. Bir zamanlar, Chelsea setindeki terziler Bay McCollough ve Bay Hernandez’di – şehir merkezinde artistik olacak kadar havalı, ama bir sonraki Gagoslu olmayı hayal eden galericiyi giydirecek kadar şık. Şimdi bu kadın bir yetişkin, çocukları var ve güncel olayların fırtınası karşısında çoklu görevlerle uğraşıyor.
Film müziği hikayeyi anlattı: romancı Ottessa Moshfegh’in günlük yazılarından bir seçki, Chloë Sevigny (gösteriyi de açan) tarafından okundu ve müziği Arca tarafından yapıldı. Büyüyen eski avangard. Hala giyecek şeylere ihtiyacın var.
Omuzları geniş, kalçaları kıvrımlı, daha sonra deri bir kordonla belden çekilen, midi bir etek ve eşit topuklu kazayan deri botlar gibi büyük beden düğmesiz bir ceket gibi. Düz gri örgü ve havuç biçimli altın rengi deri pantolonla eşleştirilmiş, boyunda piramit gibi kesilmiş geniş, kloş yakalı tüvit bir ceket gibi. İpliğe gömülü pullu trikolar gibi, sanki kullanıcı sürekli bir havlamayla kalçalarını dışarı çıkarmış gibi, yerleşik bir slip oluşturmak için kenara çekildi ve merkezden döndürüldü.
Cazibe, iç mekanın detaylarında ve hissindeydi: bir ceketin arka kısmındaki orta dikiş, bir gömlek şeridini ortaya çıkarmak için kesilip açılmış; Kadife bir astar üzerinde tığ işi saçakların bir görüntüsünü ortaya çıkarmak için her adımda genişleyen araba yıkama etekleri. Aşağıda çok şey oluyor.
Bu ayrıntılar, bir giysinin “Bana bak!” diye bağırmamasının onun sıkıcı, kurumsal veya pohpohlayıcı olduğu anlamına gelmediğini hatırlatıyordu; “giyilebilir” ifadesi mutlaka aşağılayıcı bir terim değildir ve ilginç olanı kapsayabilir; bazen “sadece kıyafet” yeterlidir.
Üçüncü sezonunda yeni bir marka olan Fforme’nin kurucu ortağı ve tasarımcısı Paul Helbers de bunu kanıtlamaya çalışıyor ve her giysiyi, ne olursa olsun platonik idealinin bir tekrarı olarak ele alan küçük bir koleksiyonla başarıyor. opera pelerininin zarafetine sahip, aldatıcı derecede basit bir kuştüyü ceket veya vücuda fark edilmeyecek şekilde oturması için 40 kat halinde toplanan elastik belli deri pantolon. (Bay Helbers, The Row ve Martin Margiela’da çalışıyordu ve gösteriyor.)
Bayan Latta’ya göre, Eckhaus Latta’dan Mike Eckhaus ve Zoe Latta’nın da tam olarak düşündüğü şey buydu: “Saçma bir jest ve ardından çok basit bir şey yapmak yerine günlük kıyafetleri alıp onları ilginç hale getirme”.
Yani: kendi başına bir tür yol haritası haline gelen iç dikişleri ortaya çıkarmak için tersyüz edilmiş örtülü takımlar ve uzun kollu elbiseler, sistemdeki bir kusur gibi ten parıltılarını ortaya çıkarmak için burada burada bırakılan boşluklar. Kirli paskalya yumurtası pastellerinden, yanları istenildiği zaman açılıp kapatılabilen çıtçıtlı, fitilli geniş pantolon. Beklenmedik bir şekilde bir dizinin üzerine çıkan asimetrik bir keten anvelop etek. (Ayrıca: Jon Gries, diğer adıyla The White Lotus’tan Greg, sürpriz bir modellik çıkışıyla.)
Gördükleriniz ve görmedikleriniz üzerine bir oyunla birleşen biraz sapkın bir önemlilik sağladı ve vücuda yaslanarak (yaş, beden veya cinsiyetten bağımsız olarak) karar verme gücünü kullanıcının ellerine verdi. ). özel bir güç kaynağı – özel olana vurgu. Tüm bunların yol açtığı yer burası olabilir.
Bunun tam olarak ne anlama geldiği podyumlarda yavaş yavaş netleşiyor. Sonsuz kaydırma, aşırı ve absürd olanı bile ön plana çıkaran viral olanı ön plana çıkarır – sizi bir an için bile olsa, sizi izlerinizde durduracak kadar çılgın olan her şey. Area’s Ode to the Banana gibi bir şovu böyle elde edersiniz, Josephine Baker’ın Mars’taki Mudd Club’a gitmiş ve bir böcek uğultusuna ayarlanmış gibi görünen meyveli bir terzilik kelime oyunu.
Vızıltı! Anladım?
Böylesine bir çekicilikle, post atmak yerine alışverişi teşvik eden kıyafetleri sessizce yapmak radikal bir hareket gibi görünebilir. Bununla birlikte, tipik olarak ilgisiz tasarımcıların bir alt kümesi arasında bu yönde büyüyen bir hareket var, bu da bunun aslında bir trend olabileceğini düşündürüyor.
Örnek olay: Proenza Schouler’den Jack McCollough ve Lazaro Hernandez, markalarının lansmanından 20 yıl sonra bir önizlemede şunu ilan ettiler: “Silüet yok, tema yok.”
silüet yok mu Sorun değil? Bu ne anlama gelir?
Bu, gerçekte, örneğin aşırı fırfırlara karşılık gelen sapmalarla, yolun dışında yerlere dolambaçlı yollardan ziyade temellere dönüş anlamına gelir. Bir zamanlar, Chelsea setindeki terziler Bay McCollough ve Bay Hernandez’di – şehir merkezinde artistik olacak kadar havalı, ama bir sonraki Gagoslu olmayı hayal eden galericiyi giydirecek kadar şık. Şimdi bu kadın bir yetişkin, çocukları var ve güncel olayların fırtınası karşısında çoklu görevlerle uğraşıyor.
Film müziği hikayeyi anlattı: romancı Ottessa Moshfegh’in günlük yazılarından bir seçki, Chloë Sevigny (gösteriyi de açan) tarafından okundu ve müziği Arca tarafından yapıldı. Büyüyen eski avangard. Hala giyecek şeylere ihtiyacın var.
Omuzları geniş, kalçaları kıvrımlı, daha sonra deri bir kordonla belden çekilen, midi bir etek ve eşit topuklu kazayan deri botlar gibi büyük beden düğmesiz bir ceket gibi. Düz gri örgü ve havuç biçimli altın rengi deri pantolonla eşleştirilmiş, boyunda piramit gibi kesilmiş geniş, kloş yakalı tüvit bir ceket gibi. İpliğe gömülü pullu trikolar gibi, sanki kullanıcı sürekli bir havlamayla kalçalarını dışarı çıkarmış gibi, yerleşik bir slip oluşturmak için kenara çekildi ve merkezden döndürüldü.
Cazibe, iç mekanın detaylarında ve hissindeydi: bir ceketin arka kısmındaki orta dikiş, bir gömlek şeridini ortaya çıkarmak için kesilip açılmış; Kadife bir astar üzerinde tığ işi saçakların bir görüntüsünü ortaya çıkarmak için her adımda genişleyen araba yıkama etekleri. Aşağıda çok şey oluyor.
Bu ayrıntılar, bir giysinin “Bana bak!” diye bağırmamasının onun sıkıcı, kurumsal veya pohpohlayıcı olduğu anlamına gelmediğini hatırlatıyordu; “giyilebilir” ifadesi mutlaka aşağılayıcı bir terim değildir ve ilginç olanı kapsayabilir; bazen “sadece kıyafet” yeterlidir.
Üçüncü sezonunda yeni bir marka olan Fforme’nin kurucu ortağı ve tasarımcısı Paul Helbers de bunu kanıtlamaya çalışıyor ve her giysiyi, ne olursa olsun platonik idealinin bir tekrarı olarak ele alan küçük bir koleksiyonla başarıyor. opera pelerininin zarafetine sahip, aldatıcı derecede basit bir kuştüyü ceket veya vücuda fark edilmeyecek şekilde oturması için 40 kat halinde toplanan elastik belli deri pantolon. (Bay Helbers, The Row ve Martin Margiela’da çalışıyordu ve gösteriyor.)
Bayan Latta’ya göre, Eckhaus Latta’dan Mike Eckhaus ve Zoe Latta’nın da tam olarak düşündüğü şey buydu: “Saçma bir jest ve ardından çok basit bir şey yapmak yerine günlük kıyafetleri alıp onları ilginç hale getirme”.
Yani: kendi başına bir tür yol haritası haline gelen iç dikişleri ortaya çıkarmak için tersyüz edilmiş örtülü takımlar ve uzun kollu elbiseler, sistemdeki bir kusur gibi ten parıltılarını ortaya çıkarmak için burada burada bırakılan boşluklar. Kirli paskalya yumurtası pastellerinden, yanları istenildiği zaman açılıp kapatılabilen çıtçıtlı, fitilli geniş pantolon. Beklenmedik bir şekilde bir dizinin üzerine çıkan asimetrik bir keten anvelop etek. (Ayrıca: Jon Gries, diğer adıyla The White Lotus’tan Greg, sürpriz bir modellik çıkışıyla.)
Gördükleriniz ve görmedikleriniz üzerine bir oyunla birleşen biraz sapkın bir önemlilik sağladı ve vücuda yaslanarak (yaş, beden veya cinsiyetten bağımsız olarak) karar verme gücünü kullanıcının ellerine verdi. ). özel bir güç kaynağı – özel olana vurgu. Tüm bunların yol açtığı yer burası olabilir.