canvade
Yeni Üye
Üçüncü “dördüncü” uyarıcıdır
Ben dans ederken başka bir öğrenci “Senin gibi dans eden birini tanıyorum” dedi, “Kimse benim gibi dans edemez” dedim; Ben de kadın arıyordum. Ama bir sonraki sömestr, balıkçı yakalı bir erkek öğrenci olduğu açıkça belli olan Steve’i gördüğümde, tüm vücudum tutkulu bir ilgiyle sarsıldı. Daha sonra dans ettiğini gördüğümde gücendim: “Ben öyle dans etmem!” Ancak komik olan, o akşam dans etmemin onun ilgisini çekmesiydi. Toplantıdan sonraki dört ay içinde, 4 Temmuz hafta sonu teklif ettim. Dört ay sonra evet dedi. Artık uzun süredir evliyiz, hala dans ediyoruz, biraz benzer. — Michelle ruh hali
benim için ağlama
Annem, “Cenazelerde insanların ağlamasından nefret ediyorum” dedi. “Ne zaman ağlayacaksın?” diye sordum. Bana deliymişim gibi baktı. Cevabını biliyordum: asla. Ama hayatının aşkı olan merhum babamı ve yolda kaybolan kardeşimi kimsenin aramadığını düşününce ağladı. Öldüğünde ona bir parti verdim. Bundan hoşlanırdı. Bazı yas tutanlar “Ağlama!” Yazmama rağmen gözyaşı döktüler. pastanın üstüne ve mavi kremanın içine onun küçük, sade bir fotoğrafını koydu. — suzanne parker
Fotoğraflarla dolu bir zarf
Annemin seni Moskova’daki dairemize nasıl götürdüğünü hatırlıyorum, beyaz bir battaniyeye sarılmış küçük bir hayat. Yıllarca aynı ranzayı paylaştık. Kendini yere attın, öfke nöbeti geçirdin – Büyükannen yaz okumalarını ciddiye almanı istedi. İkimiz de olmayan babalarımızı özledik. Sık sık kendini tam olarak ifade ettin ve korkusuzluğuna imrendim. İyi bir kızı oynadım: disiplinli, incinmiş, çekingen. uzaklara taşındım Biz ayrı büyüdük. Eski resimlerimizi çıkarıp doğum günüm için gönderene kadar. Ve işte oradaydık: Elim sıkıca küçük kız kardeşimin omzundaydı. — Gloria Novikova
ışığı görmek?
Yürümeye başlayan çocuğum her gece babam için “Babamın oksijenden kurtulmasına yardım et” diye dua ediyor. Babamın Covid-19 nedeniyle hastaneye kaldırılmasından önce oğlum zatürre ile başvurmuştu. 2 yaşına gelene kadar iğnelerin nasıl batırıldığını, hortumların nasıl dolaştırıldığını ve burun deliklerinde plastik gıdıklandığını biliyordu. Babama anlayışla, “Burnun kaşınıyor,” dedi. 4 Temmuz’da kalabalık havai fişek gösterilerinden kaçındık ve ailemin West Virginia kırsalındaki evinin verandasında amatör gösteriler izledik. Güneş battı, yarasalar çullandı, gökyüzü rengarenk patladı. Oğlum ve babam karanlıkta ışığa hayran kalırken birbirlerine sarıldılar. — Anna Rollins
Ben dans ederken başka bir öğrenci “Senin gibi dans eden birini tanıyorum” dedi, “Kimse benim gibi dans edemez” dedim; Ben de kadın arıyordum. Ama bir sonraki sömestr, balıkçı yakalı bir erkek öğrenci olduğu açıkça belli olan Steve’i gördüğümde, tüm vücudum tutkulu bir ilgiyle sarsıldı. Daha sonra dans ettiğini gördüğümde gücendim: “Ben öyle dans etmem!” Ancak komik olan, o akşam dans etmemin onun ilgisini çekmesiydi. Toplantıdan sonraki dört ay içinde, 4 Temmuz hafta sonu teklif ettim. Dört ay sonra evet dedi. Artık uzun süredir evliyiz, hala dans ediyoruz, biraz benzer. — Michelle ruh hali
benim için ağlama
Annem, “Cenazelerde insanların ağlamasından nefret ediyorum” dedi. “Ne zaman ağlayacaksın?” diye sordum. Bana deliymişim gibi baktı. Cevabını biliyordum: asla. Ama hayatının aşkı olan merhum babamı ve yolda kaybolan kardeşimi kimsenin aramadığını düşününce ağladı. Öldüğünde ona bir parti verdim. Bundan hoşlanırdı. Bazı yas tutanlar “Ağlama!” Yazmama rağmen gözyaşı döktüler. pastanın üstüne ve mavi kremanın içine onun küçük, sade bir fotoğrafını koydu. — suzanne parker
Fotoğraflarla dolu bir zarf
Annemin seni Moskova’daki dairemize nasıl götürdüğünü hatırlıyorum, beyaz bir battaniyeye sarılmış küçük bir hayat. Yıllarca aynı ranzayı paylaştık. Kendini yere attın, öfke nöbeti geçirdin – Büyükannen yaz okumalarını ciddiye almanı istedi. İkimiz de olmayan babalarımızı özledik. Sık sık kendini tam olarak ifade ettin ve korkusuzluğuna imrendim. İyi bir kızı oynadım: disiplinli, incinmiş, çekingen. uzaklara taşındım Biz ayrı büyüdük. Eski resimlerimizi çıkarıp doğum günüm için gönderene kadar. Ve işte oradaydık: Elim sıkıca küçük kız kardeşimin omzundaydı. — Gloria Novikova
ışığı görmek?
Yürümeye başlayan çocuğum her gece babam için “Babamın oksijenden kurtulmasına yardım et” diye dua ediyor. Babamın Covid-19 nedeniyle hastaneye kaldırılmasından önce oğlum zatürre ile başvurmuştu. 2 yaşına gelene kadar iğnelerin nasıl batırıldığını, hortumların nasıl dolaştırıldığını ve burun deliklerinde plastik gıdıklandığını biliyordu. Babama anlayışla, “Burnun kaşınıyor,” dedi. 4 Temmuz’da kalabalık havai fişek gösterilerinden kaçındık ve ailemin West Virginia kırsalındaki evinin verandasında amatör gösteriler izledik. Güneş battı, yarasalar çullandı, gökyüzü rengarenk patladı. Oğlum ve babam karanlıkta ışığa hayran kalırken birbirlerine sarıldılar. — Anna Rollins