canvade
Yeni Üye
Kabul edeceğim: Bir daha Barbie pembe ürünleri görmek zorunda kalmazsam; Bir daha gardırobumu nasıl barbekü yapacağımı anlatan veya Zara x Barbie koleksiyonunu ve Balmain x Barbie koleksiyonunu ve Privé Revaux Pink Eyewear Must-haves’i takdir eden veya bir Pink Mania Alert’ı gönderen bir e-posta almazsam; Google arama çubuğuna bir daha asla “Barbie” yazmazsam ve aldığım tek şey pembe havai fişekler ve pembe bir sonuç sayfası olursa mutlu olurum.
Bunun popüler bir fikir olmayabileceğini biliyorum. Ancak tam bir yıllık hazırlığın ardından (Haziran 2022’de Margot Robbie ve Ryan Gosling’in neon paten kıyafetleri içindeki görüntüleri yayınlandı), Variety’nin “pembe ticari makine” olarak adlandırdığı filmde 100 resmi marka ortaklığı ve “Barbie”nin bir yönetmenin şimdiye kadarki tüm filmlerinden daha fazla hasılat elde ettiği (“pembe çantanın” gücü hakkında bir hikaye yağmuruna hazır olun) ve izleyicilerin sinemalarda kendi barbie pembesini doldurduğu açılış haftasonunun zirvesi. pembeye boğuluyorum. Pembeye batırılmış.
Tüm o pembeler için Pepto-Bismol almaya hazır, ama – o da pembe.
Issa Rae’nin neden Başkan Barbie olduğunu anlıyorum! – oyuncunun grevine giden tanıtım turunda tüm pembesini “yakmayı” planladığını duyurdu. Ve merak ediyorum, filmle ilgili heyecan bittiğinde, Barbie pembe çağına bir tür kitlesel moda halüsinasyonu olarak mı bakmaya başlayacağız? Barbie’nin rengi kucaklama ve onu geri kazanma karmaşasındaki yutturmaca şakacı feminizmin bir zaferi olarak pembenin yok edilmesinin zeminini hazırlamış olsun.
Bu her zaman böyle değildi. İlk başta, Barbie Pink’in dönüşü heyecan vericiydi, birinci sınıf, post-modern ve kavramsal bir şekilde; 1970’lerde toplumsal cinsiyet klişelerinin pazarlanmasıyla zehirlenmiş olan pembe ile ilişkiyi yeniden tanımlayan bir yol.
Rengin tarihsel olarak kadınsı ve anti-entelektüel olarak kabul edildiğini belirten David Batchelor’ın 2000 tarihli Kromofobi adlı kitabının kapağının Barbie pembesi olmasının bir nedeni var.
Fashion Institute of Technology’de müze müdürü ve Pink: The History of a Punk, Pretty, Power Color’ın yazarı Valerie Steele, “Pembe, moda tarihindeki en tartışmalı renktir” dedi. “Birbiriyle çelişen çok fazla anlamı var. Bir virüs gibi kan dolaşımımızı tamamen işgal etti ve şimdi farklı değişkenler ortaya çıkmaya devam ediyor.”
“Barbie”, tarihi troykanın üçüncü ayağını müjdeliyor gibiydi. İlk olarak, çocukluğun rahat masumiyetine yönelik bir kuşak ve cinsiyet nostaljisini yansıtan o rahatlatıcı tozlu pembe olan Millennial Pink geldi. Sonra kedi şapka pembesinin parlak pembesi, asi, saldırgan bir kadın protestosu pembesi. Ve şimdi Barbie pembesi, en yapay, ticarileştirilmiş, neredeyse sevimsiz ve imza pembesi – Pantone renk tablosunda 219 numara.
Pantone Renk Enstitüsü’nün yönetici direktörü Leatrice Eiseman’a göre bu pembe, “‘sıcak pembe’ olarak kabul edilir; kırmızının canlılığının, enerjisinin ve teatralliğinin bir kısmını alan kırmızının ‘ana rengi’nin yakın soyundan gelir, ancak o kadar agresif olmaması için biraz yumuşatılır.” Ayrıca, “görmezden gelinmesi imkansız” bir pembedir.
Film, kadınların çok katmanlı gerçekliğini kutlarken onu kutlayarak ona yeni bir anlam veriyor: en klişe ve sevimsiz haliyle kız gücünden, en karmaşık haliyle kız gücüne. Gardırobumuz açısından rengi asla gerçekten benimsememiş olanlarımız bile ironiyi takdir edebilir ve alkışlayabilir.
Ancak bu önem, ortaya çıkan pazarlama selinde kaybolmuştur. Pinxploitation gibi hissetmeye başlıyor. Politikacılar bile pembeyi stratejik bir araç olarak görüyorsa, ister Gretchen Whitmer ve valisi Barbie olsun, ister Kyrsten Sinema ve onun olsun. twitter (“Barbenheimer” cazibesini göstermek için pembe ve gözlüklü ikiz fotoğraflarını yayınladı), bir detoks olabilir. Ne de olsa filmde başka renkler de var: tereyağı sarısı, bebek mavisi, tamamı neon, bordo. Ne film ne de kutladığı kadınlar tek bir nüansa indirgenmemeli.
Böyle düşünen tek kişinin ben olmadığımı biliyorum. Temmuz ayında, Paris’teki couture defilelerinde, neredeyse tamamı ‘pembe PP’den oluşan bir koleksiyonun yer aldığı ve Anne Hathaway ve Zendaya gibi ünlülerle kırmızı halıda popüler bir trend haline gelen 2022 sonbahar defilesi sayesinde herkes gibi çok ama çok parlak pembenin popülerleşmesine yardımcı olan Valentino’dan Pierpaolo Piccioli ile yaptığım bir ön izleme sırasında, ona Barbie dalgasını takip edip koleksiyonuna daha fazla pembe ekleyip eklemediğini sordum.
Yüzünü buruşturup başını salladı. Komik olduğunu düşündüğü için Margot Robbie’nin basın turu için özel dikim bir görünüm (benekli boyundan bağlı mini bir elbise) tasarlamıştı ama bunun dışında “uzak durmayı tercih etti” dedi.
Ayrıca Schiaparelli’de, Musée des Arts Décoratifs’teki 2022 sergisinin başlığı “Şok edici!” olan şok edici pembeyle o kadar eşanlamlı bir evdi ki, şu anki tasarımcı Daniel Roseberry’nin özel tasarım defilesinde odaklandığı renk Yves Klein mavisiydi.
Ve Avustralya Vogue’un kapağında Bayan Robbie’nin yer aldığı son sayısında, aktris, American Vogue’un Haziran sayısında modellediği gür pembe içinde değil, Balenciaga’dan gotik pileli kırmızı, Rabanne’den şeffaf plastik ve en önemlisi siyah: siyah Gucci, siyah Louis Vuitton ve siyah Chanel ile resmedildi.
Görünüşe göre o bile zayıflamış.
Bunun popüler bir fikir olmayabileceğini biliyorum. Ancak tam bir yıllık hazırlığın ardından (Haziran 2022’de Margot Robbie ve Ryan Gosling’in neon paten kıyafetleri içindeki görüntüleri yayınlandı), Variety’nin “pembe ticari makine” olarak adlandırdığı filmde 100 resmi marka ortaklığı ve “Barbie”nin bir yönetmenin şimdiye kadarki tüm filmlerinden daha fazla hasılat elde ettiği (“pembe çantanın” gücü hakkında bir hikaye yağmuruna hazır olun) ve izleyicilerin sinemalarda kendi barbie pembesini doldurduğu açılış haftasonunun zirvesi. pembeye boğuluyorum. Pembeye batırılmış.
Tüm o pembeler için Pepto-Bismol almaya hazır, ama – o da pembe.
Issa Rae’nin neden Başkan Barbie olduğunu anlıyorum! – oyuncunun grevine giden tanıtım turunda tüm pembesini “yakmayı” planladığını duyurdu. Ve merak ediyorum, filmle ilgili heyecan bittiğinde, Barbie pembe çağına bir tür kitlesel moda halüsinasyonu olarak mı bakmaya başlayacağız? Barbie’nin rengi kucaklama ve onu geri kazanma karmaşasındaki yutturmaca şakacı feminizmin bir zaferi olarak pembenin yok edilmesinin zeminini hazırlamış olsun.
Bu her zaman böyle değildi. İlk başta, Barbie Pink’in dönüşü heyecan vericiydi, birinci sınıf, post-modern ve kavramsal bir şekilde; 1970’lerde toplumsal cinsiyet klişelerinin pazarlanmasıyla zehirlenmiş olan pembe ile ilişkiyi yeniden tanımlayan bir yol.
Rengin tarihsel olarak kadınsı ve anti-entelektüel olarak kabul edildiğini belirten David Batchelor’ın 2000 tarihli Kromofobi adlı kitabının kapağının Barbie pembesi olmasının bir nedeni var.
Fashion Institute of Technology’de müze müdürü ve Pink: The History of a Punk, Pretty, Power Color’ın yazarı Valerie Steele, “Pembe, moda tarihindeki en tartışmalı renktir” dedi. “Birbiriyle çelişen çok fazla anlamı var. Bir virüs gibi kan dolaşımımızı tamamen işgal etti ve şimdi farklı değişkenler ortaya çıkmaya devam ediyor.”
“Barbie”, tarihi troykanın üçüncü ayağını müjdeliyor gibiydi. İlk olarak, çocukluğun rahat masumiyetine yönelik bir kuşak ve cinsiyet nostaljisini yansıtan o rahatlatıcı tozlu pembe olan Millennial Pink geldi. Sonra kedi şapka pembesinin parlak pembesi, asi, saldırgan bir kadın protestosu pembesi. Ve şimdi Barbie pembesi, en yapay, ticarileştirilmiş, neredeyse sevimsiz ve imza pembesi – Pantone renk tablosunda 219 numara.
Pantone Renk Enstitüsü’nün yönetici direktörü Leatrice Eiseman’a göre bu pembe, “‘sıcak pembe’ olarak kabul edilir; kırmızının canlılığının, enerjisinin ve teatralliğinin bir kısmını alan kırmızının ‘ana rengi’nin yakın soyundan gelir, ancak o kadar agresif olmaması için biraz yumuşatılır.” Ayrıca, “görmezden gelinmesi imkansız” bir pembedir.
Film, kadınların çok katmanlı gerçekliğini kutlarken onu kutlayarak ona yeni bir anlam veriyor: en klişe ve sevimsiz haliyle kız gücünden, en karmaşık haliyle kız gücüne. Gardırobumuz açısından rengi asla gerçekten benimsememiş olanlarımız bile ironiyi takdir edebilir ve alkışlayabilir.
Ancak bu önem, ortaya çıkan pazarlama selinde kaybolmuştur. Pinxploitation gibi hissetmeye başlıyor. Politikacılar bile pembeyi stratejik bir araç olarak görüyorsa, ister Gretchen Whitmer ve valisi Barbie olsun, ister Kyrsten Sinema ve onun olsun. twitter (“Barbenheimer” cazibesini göstermek için pembe ve gözlüklü ikiz fotoğraflarını yayınladı), bir detoks olabilir. Ne de olsa filmde başka renkler de var: tereyağı sarısı, bebek mavisi, tamamı neon, bordo. Ne film ne de kutladığı kadınlar tek bir nüansa indirgenmemeli.
Böyle düşünen tek kişinin ben olmadığımı biliyorum. Temmuz ayında, Paris’teki couture defilelerinde, neredeyse tamamı ‘pembe PP’den oluşan bir koleksiyonun yer aldığı ve Anne Hathaway ve Zendaya gibi ünlülerle kırmızı halıda popüler bir trend haline gelen 2022 sonbahar defilesi sayesinde herkes gibi çok ama çok parlak pembenin popülerleşmesine yardımcı olan Valentino’dan Pierpaolo Piccioli ile yaptığım bir ön izleme sırasında, ona Barbie dalgasını takip edip koleksiyonuna daha fazla pembe ekleyip eklemediğini sordum.
Yüzünü buruşturup başını salladı. Komik olduğunu düşündüğü için Margot Robbie’nin basın turu için özel dikim bir görünüm (benekli boyundan bağlı mini bir elbise) tasarlamıştı ama bunun dışında “uzak durmayı tercih etti” dedi.
Ayrıca Schiaparelli’de, Musée des Arts Décoratifs’teki 2022 sergisinin başlığı “Şok edici!” olan şok edici pembeyle o kadar eşanlamlı bir evdi ki, şu anki tasarımcı Daniel Roseberry’nin özel tasarım defilesinde odaklandığı renk Yves Klein mavisiydi.
Ve Avustralya Vogue’un kapağında Bayan Robbie’nin yer aldığı son sayısında, aktris, American Vogue’un Haziran sayısında modellediği gür pembe içinde değil, Balenciaga’dan gotik pileli kırmızı, Rabanne’den şeffaf plastik ve en önemlisi siyah: siyah Gucci, siyah Louis Vuitton ve siyah Chanel ile resmedildi.
Görünüşe göre o bile zayıflamış.