canvade
Yeni Üye
Fütüristik kreasyonları uzay çağı hayallerine şekil veren ve modayı yeniden tanımlayan İspanyol tasarımcı Paco Rabanne, Cuma günü Fransa’nın Portsall kentinde öldü. 88 yaşındaydı.
Ölümü, markanın sahibi lüks grup Puig tarafından doğrulandı. Hiçbir sebep verilmedi.
Puig’in güzellik ve moda başkanı Jose Manuel Albesa yaptığı açıklamada, “Paco Rabanne ihlalleri manyetik hale getirdi” dedi. “Başka kim modaya uygun Parisli kadınları plastik ve metalden yapılmış elbiseler için yaygara kopartabilir?”
Bay Rabanne’nin kariyeri başlı başına bir meşale gibiydi. 1966’da yüzlerce plastik ve metal diskten yapılmış zincir bağlantılı mini elbiseler içeren Manifesto: Çağdaş Malzemelerde 12 Giyilemeyen Elbise adlı bir koleksiyonla Fransız moda sahnesine girdi. Üç yıl sonra, bir koku imparatorluğunun temeli haline gelen Calandre (adı “araba ızgarası” anlamına gelir) adlı ilk parfümünü piyasaya sürdü.
1968 bilim kurgu filmi Barbarella’da Jane Fonda kostümünü giydi, pense için iğne ve ipliklerden kaçındı (bir keresinde “dikmek köleliktir” demişti) ve zincir posta imal etti. Deney ve koku, markasının üzerine inşa edildiği iki sütundu. Adını Avenue Montaigne’deki salonların çok ötesine duyurdular ve nesiller boyu tasarımcıların çalışmalarını ve iş planlarını etkilediler.
Modada yeni sınırların çok ötesine geçen Bay Rabanne, aynı derecede uzak bazı inançları da keşfetti. Tanrı’yı üç kez gördüğüne, uzaylılar tarafından ziyaret edildiğine ve XV. bir fahişeydi ve Tutankhamun’u öldürdüğü fahişeydi. Rus Mir uzay istasyonunun Paris’e düşeceğini tahmin etti. Haberler bir zamanlar onu “fütürist, modacı, mistik, deli, dadaist, heykeltıraş, mimar, astrolog, parfümcü, sanatçı ve peygamber” olarak tanımlamıştı.
Salvador Dalí, onu İspanya’nın ikinci dehası olarak nitelendirdi.
1997’de Bay Rabanne, Yolculuk: Bir Hayattan Diğerine Yolculuk adlı bir kitap yayınladı. Ama aslında kendi hayatı başlı başına bir destandı.
Francisco Rabaneda y Cuervo, 18 Şubat 1934’te İspanya, San Sebastián yakınlarındaki Pasajes’te doğdu; Daha sonra, şanslı bir sayı olduğunu düşündüğü 11 harf uzunluğunda olduğu için Paco Rabanne’yi evlat edindi. Babası, İspanya İç Savaşı sırasında idam edilen bir albaydı ve tasarımcı Cristóbal Balenciaga’nın terzilik şefi olan annesi, 1939’da küçük oğluyla birlikte Fransa’ya kaçtı.
Bay Rabanne, École Nationale Supérieure des Beaux-Arts’ta mimarlık okudu, ancak daha az kısıtlayıcı olduğu için modaya ilgi duydu. Çalışmalarının parasını Christian Dior gibi modacılar için takılar ve düğmeler tasarlayarak ve Charles Jourdan’a eskizler satarak ödedi.
Bununla birlikte, onu bir isim yapacak olan alışılmadık malzemelere olan bağlılığı ve onu finanse edecek olan parfümleriydi.
1966’da Vidal Sassoon’un saçıyla tamamladığı couture çıkışı Fransız moda dünyasını şok etti. Bay Rabanne, Times’a “Korkudan titriyorlardı!” dedi. “Onlar için zordu çünkü anlayamadıkları kıyafetleri gördüler.”
Bununla birlikte, elbiseleri hem Amerikalı moda editörleri hem de ünlüler arasında büyük ilgi gördü ve kısa süre sonra Françoise Hardy, Brigitte Bardot ve Jane Birkin tarafından giyildi.
Yenilik yapmaya devam ederek, 1967’de çok renkli bantla bir arada tutulan kağıt elbiselerden oluşan bir koleksiyon yarattı; Daha sonra işine Velcro, alüminyum ve cam elyafı dahil etti. Coco Chanel, onu bir “metal işçisi” olarak nitelendirdi, ancak “Kadınları modern savaşçılar yapmak istedim” dedi.
Giysileri kelimenin tam anlamıyla yerçekiminden kaçma olasılığını temsil ediyordu. Times’a söylediği gibi, “Erkek 100 yıldır üniformasını değiştirmedi” ama “Kadınlar özgürleşti” dedi.
Yaratıcı yaklaşımı film yapımcılarının dikkatini çekti ve Jean-Luc Godard’ın Sen Hakkında Bildiğim İki veya Üç Şey ve William Klein’ın Sen Kimsin, Polly Maggoo? filmi gibi filmlerde kostüm tasarımcısı olarak işe alındı.
Bay Rabanne’nin ilk kokusu Calandre’yi tanıtmasına yardımcı olan Puig’in de dikkatini çekti. Calandre, modası gibi, birlikte çalışması gerekmeyen, ancak onun ellerinde çalışan farklı unsurların bir kombinasyonuydu.
Bunu dört yıl sonra Paco Rabanne Pour Homme takip etti ve Metal, La Nuit, Sport ve XS gibi gerçek bir koku seli yarattı. 1981 yılında Ev Mobilyalarını tanıttı; 1983 erkekler için hazır giyim serisi; 1990 kadın hazır giyim. Bir noktada 140 lisans imzalamıştı.
Bay Rabanne 1999’da emekli oldu, ancak Puig, yaratılmasına yardım ettiği en ünlü 1 Million markası altında yeni kokular çıkarmaya devam etti. Şirket geçici olarak hazır giyim hattını kurdu, ancak 2011’de Manish Arora’nın yaratıcı yönetmenliğinde yeniden canlandırmak için, ardından Lydia Maurer ve ardından 2014’te görevi devralan mevcut tasarımcı Julien Dossena izledi.
Hayatta kalanlar hakkında bilgi hemen mevcut değildi.
Paranormal inançları hakkında Geri Sayım Başladı mı? Darkness to Enlightenment (1994) ve The Dawn of the Golden Age: A Spiritual Design for Living (1999) aracılığıyla Bay Rabanne, 2010 yılında Legion of Honor Subayı oldu. Londra Tasarım Müzesi, 1969’da “dünyayı değiştiren 50 çantadan” biri olan Skyline zincir bağlantı çantası adını verdi.
Bay Rabanne bir keresinde “Moda tarihinde her zaman bir yerim olacağını biliyorum” demişti. “Moda dünyasına yeni malzemeler kazandırdığım için tüm sözlüklerde yer alıyorum. Metal, kağıt ve kalıplanmış plastikten ilk kıyafetleri yaratmış olmak – bu benim mirasım.”
Ölümü, markanın sahibi lüks grup Puig tarafından doğrulandı. Hiçbir sebep verilmedi.
Puig’in güzellik ve moda başkanı Jose Manuel Albesa yaptığı açıklamada, “Paco Rabanne ihlalleri manyetik hale getirdi” dedi. “Başka kim modaya uygun Parisli kadınları plastik ve metalden yapılmış elbiseler için yaygara kopartabilir?”
Bay Rabanne’nin kariyeri başlı başına bir meşale gibiydi. 1966’da yüzlerce plastik ve metal diskten yapılmış zincir bağlantılı mini elbiseler içeren Manifesto: Çağdaş Malzemelerde 12 Giyilemeyen Elbise adlı bir koleksiyonla Fransız moda sahnesine girdi. Üç yıl sonra, bir koku imparatorluğunun temeli haline gelen Calandre (adı “araba ızgarası” anlamına gelir) adlı ilk parfümünü piyasaya sürdü.
1968 bilim kurgu filmi Barbarella’da Jane Fonda kostümünü giydi, pense için iğne ve ipliklerden kaçındı (bir keresinde “dikmek köleliktir” demişti) ve zincir posta imal etti. Deney ve koku, markasının üzerine inşa edildiği iki sütundu. Adını Avenue Montaigne’deki salonların çok ötesine duyurdular ve nesiller boyu tasarımcıların çalışmalarını ve iş planlarını etkilediler.
Modada yeni sınırların çok ötesine geçen Bay Rabanne, aynı derecede uzak bazı inançları da keşfetti. Tanrı’yı üç kez gördüğüne, uzaylılar tarafından ziyaret edildiğine ve XV. bir fahişeydi ve Tutankhamun’u öldürdüğü fahişeydi. Rus Mir uzay istasyonunun Paris’e düşeceğini tahmin etti. Haberler bir zamanlar onu “fütürist, modacı, mistik, deli, dadaist, heykeltıraş, mimar, astrolog, parfümcü, sanatçı ve peygamber” olarak tanımlamıştı.
Salvador Dalí, onu İspanya’nın ikinci dehası olarak nitelendirdi.
1997’de Bay Rabanne, Yolculuk: Bir Hayattan Diğerine Yolculuk adlı bir kitap yayınladı. Ama aslında kendi hayatı başlı başına bir destandı.
Francisco Rabaneda y Cuervo, 18 Şubat 1934’te İspanya, San Sebastián yakınlarındaki Pasajes’te doğdu; Daha sonra, şanslı bir sayı olduğunu düşündüğü 11 harf uzunluğunda olduğu için Paco Rabanne’yi evlat edindi. Babası, İspanya İç Savaşı sırasında idam edilen bir albaydı ve tasarımcı Cristóbal Balenciaga’nın terzilik şefi olan annesi, 1939’da küçük oğluyla birlikte Fransa’ya kaçtı.
Bay Rabanne, École Nationale Supérieure des Beaux-Arts’ta mimarlık okudu, ancak daha az kısıtlayıcı olduğu için modaya ilgi duydu. Çalışmalarının parasını Christian Dior gibi modacılar için takılar ve düğmeler tasarlayarak ve Charles Jourdan’a eskizler satarak ödedi.
Bununla birlikte, onu bir isim yapacak olan alışılmadık malzemelere olan bağlılığı ve onu finanse edecek olan parfümleriydi.
1966’da Vidal Sassoon’un saçıyla tamamladığı couture çıkışı Fransız moda dünyasını şok etti. Bay Rabanne, Times’a “Korkudan titriyorlardı!” dedi. “Onlar için zordu çünkü anlayamadıkları kıyafetleri gördüler.”
Bununla birlikte, elbiseleri hem Amerikalı moda editörleri hem de ünlüler arasında büyük ilgi gördü ve kısa süre sonra Françoise Hardy, Brigitte Bardot ve Jane Birkin tarafından giyildi.
Yenilik yapmaya devam ederek, 1967’de çok renkli bantla bir arada tutulan kağıt elbiselerden oluşan bir koleksiyon yarattı; Daha sonra işine Velcro, alüminyum ve cam elyafı dahil etti. Coco Chanel, onu bir “metal işçisi” olarak nitelendirdi, ancak “Kadınları modern savaşçılar yapmak istedim” dedi.
Giysileri kelimenin tam anlamıyla yerçekiminden kaçma olasılığını temsil ediyordu. Times’a söylediği gibi, “Erkek 100 yıldır üniformasını değiştirmedi” ama “Kadınlar özgürleşti” dedi.
Yaratıcı yaklaşımı film yapımcılarının dikkatini çekti ve Jean-Luc Godard’ın Sen Hakkında Bildiğim İki veya Üç Şey ve William Klein’ın Sen Kimsin, Polly Maggoo? filmi gibi filmlerde kostüm tasarımcısı olarak işe alındı.
Bay Rabanne’nin ilk kokusu Calandre’yi tanıtmasına yardımcı olan Puig’in de dikkatini çekti. Calandre, modası gibi, birlikte çalışması gerekmeyen, ancak onun ellerinde çalışan farklı unsurların bir kombinasyonuydu.
Bunu dört yıl sonra Paco Rabanne Pour Homme takip etti ve Metal, La Nuit, Sport ve XS gibi gerçek bir koku seli yarattı. 1981 yılında Ev Mobilyalarını tanıttı; 1983 erkekler için hazır giyim serisi; 1990 kadın hazır giyim. Bir noktada 140 lisans imzalamıştı.
Bay Rabanne 1999’da emekli oldu, ancak Puig, yaratılmasına yardım ettiği en ünlü 1 Million markası altında yeni kokular çıkarmaya devam etti. Şirket geçici olarak hazır giyim hattını kurdu, ancak 2011’de Manish Arora’nın yaratıcı yönetmenliğinde yeniden canlandırmak için, ardından Lydia Maurer ve ardından 2014’te görevi devralan mevcut tasarımcı Julien Dossena izledi.
Hayatta kalanlar hakkında bilgi hemen mevcut değildi.
Paranormal inançları hakkında Geri Sayım Başladı mı? Darkness to Enlightenment (1994) ve The Dawn of the Golden Age: A Spiritual Design for Living (1999) aracılığıyla Bay Rabanne, 2010 yılında Legion of Honor Subayı oldu. Londra Tasarım Müzesi, 1969’da “dünyayı değiştiren 50 çantadan” biri olan Skyline zincir bağlantı çantası adını verdi.
Bay Rabanne bir keresinde “Moda tarihinde her zaman bir yerim olacağını biliyorum” demişti. “Moda dünyasına yeni malzemeler kazandırdığım için tüm sözlüklerde yer alıyorum. Metal, kağıt ve kalıplanmış plastikten ilk kıyafetleri yaratmış olmak – bu benim mirasım.”